Sociale organisatie. Gelokaliseerde stamverbanden zijn de fundamentele sociale eenheden in Acholi geweest, met chiefdoms die een organisatielaag boven de stamverbanden vormden vanaf het eind van de zeventiende tot het begin van de twintigste eeuw. Hoewel rwodi, leden van koninklijke stamverbanden en stamhoofden allemaal iets beter af leken te zijn dan anderen vóór het eind van de negentiende eeuw, lijkt de sociale gelaagdheid beperkt,Bepaalde rwodi en tolken begonnen een deel van de nieuwe rijkdom te vergaren die de internationale handel naar Acholi bracht, en nakomelingen van sommige van deze mannen gebruikten hun geërfde rijkdom om vooraanstaande twintigste-eeuwse families op te bouwen. Sinds de onafhankelijkheid zijn relatief weinig Acholi-legerofficieren erin geslaagd om het volgende te vergarenMeer in het algemeen vertegenwoordigt bijna elke betaalde baan in de publieke of private sector een inkomen dat gemiddeld enkele malen hoger ligt dan dat van een lid van de meerderheid van de boerenbevolking.

Politieke organisatie. Tijdens de koloniale periode werd het politieke leiderschap in Acholi betwist tussen degenen met traditionele leiderschapskwalificaties en anderen die profiteerden van de nieuwe dispensatie, waaronder collaborateurs met de Britten en degenen die erin slaagden westers onderwijs te volgen. Bestuurlijke verdeeldheid binnen Acholi, zowel tijdens de koloniale overheersing als sinds de onafhankelijkheid, weerspiegelde echter vaakreeds bestaande sociopolitieke eenheden: lineages op parochieniveau; chiefdoms op subcounty-niveau; en grotere zones van de meest intensieve (en vreedzame) interpolitieke interacties op county-niveau.

Sociale controle. In het prekoloniale Acholi waren stamhoofden en stamoudsten het meest verantwoordelijk voor sociale controle, hoewel een van de attracties die de ontwikkeling van de chiefdoms bevorderden het vermogen van rwodi lijkt te zijn geweest om te helpen bij het beslechten van geschillen waarbij meer dan één stam afstamming betrokken was. Met de koloniale overheersing kwam er een nieuwe hiërarchie van stamhoofden, klerken en politieagenten, die allemaal onder het gezag van een districtscommissaris stonden. Een groot deel vanDe wezenlijke wetteloosheid van de regimes van Idi Amin en Milton Obote, maar ook van de verschillende rebellengroepen, het Oegandese leger en de Karamojong-rovers (die sinds het midden van de jaren tachtig actief zijn in Acholi) hebben ertoe geleid dat er geen enkele zinvolle sociale controle meer is in het gebied.

Conflict. Het beschikbare bewijs suggereert dat conflicten in Acholi vóór het einde van de negentiende eeuw, zowel tussen Acholi-kolonies onderling als met naburige volken, niet zeldzaam of endemisch waren. Als er conflicten waren, waren deze meestal beperkt in omvang en vielen er relatief weinig doden. Erkende compensatie- en verzoeningsprocedures lijken vaak ernstige conflicten te hebben beperkt of voorkomen,Met de komst van de ivoor- en slavenhandel, en de bijbehorende vuurwapens, werden conflicten frequenter, dodelijker en wijder verspreid. Een opstand in 1911 als reactie op de Britse inbeslagname van Acholi-wapens was het laatste grootschalige conflict in Acholi totdat Amin in 1971 aan de macht kwam. Tijdens Obote's eerste ambtstermijn als voorzitter van het Acholi-regime was Obote een van de eersten die de macht overnam.president, en vooral tijdens zijn tweede ambtstermijn, speelden Acholi-soldaten een sleutelrol in het massale conflict in andere delen van Oeganda, waar honderdduizenden mensen - waaronder veel onschuldige burgers - het leven verloren; vanaf halverwege de jaren tachtig tot in de jaren negentig was Acholi het toneel van vergelijkbare conflicten.