Subsistentie en commerciële activiteiten. De belangrijkste eiwitbronnen voor de eilandbewoners zijn schildpadden, doejongs, vis en schaaldieren. De meeste Torres Strait Eilanden zijn niet erg geschikt voor landbouw vanwege de kleine bewerkbare gebieden en de lage vruchtbaarheid van de bodem. Op de grotere noordelijke en oostelijke eilanden wordt moeslandbouw bedreven, maar elders in het Nauw van Calais wordt het meeste plantaardig materiaal in het wild verzameld.Plantaardige basisproducten zijn onder andere yamswortel, eetbare mangrovevruchten, bonen en een verscheidenheid aan vruchten en noten. Op de eilanden die kunnen worden verbouwd, is yamswortel het belangrijkste gewas, maar andere gewassen zijn onder andere bananen, taro, suikerriet, zoete aardappelen, tabak en kokosnoten. Het oogsten van de producten van de zee was altijd een belangrijk onderdeel van de bestaansmiddelen van de eilandbewoners, maar dit kreeg een meer commercieel karakter.In de jaren 1950 verstoorde de ontwikkeling van plastic de economie van de eilandbewoners doordat de markt voor parelmoerschelpen werd ondermijnd. Dit veroorzaakte op zijn beurt een grote arbeidsmigratie naar het Australische vasteland en zette eilandjongeren ertoe aan om op zoek te gaan naar werk in geld.

Industriële kunsten. Tot voor kort werden veel voorwerpen voor dagelijks gebruik, zoals speren, stenen knotsen, rompen van kano's, bogen en pijlen, gekocht door de handel, omdat de eilanden geen geschikt hout of harde steen leveren voor de productie ervan. Maar de bewoners van Torres Straits Island maakten hun eigen schelphakken en graafstokken, en ook hakbijlen en bijlen die gemaakt werden van de schelpen van de reuzenmosselen. Andere gereedschappen en pijlen werden gemaakt door de handel.Matten, die werden gebruikt bij de bouw van tijdelijke onderkomens, als zeilen voor kano's en om op te zitten of slapen, werden geweven van pandanus- of kokospalmbladeren. Hoewel de rompen van kano's werden geïmporteerd uit Papoea-Nieuw-Guinea, bracht de bouw van een voltooide Torres Strait-kano veel extra werk met zich mee: aan de uitgegraven romp werden stempelpalen enDrijvers; masten en peddels; een platform; en opslag "lockers" voor voedsel en handelsartikelen. Andere geproduceerde goederen waren: maskers; persoonlijke versieringen gemaakt van schelpen, tanden, botten en geïmporteerde veren; en netzakken.

Handel. Traditioneel was de belangrijkste handel die met de volkeren van Papoea-Nieuw-Guinea: de eilandbewoners verhandelden artikelen gemaakt van parelschelpen, schildpaddenschelpen en kegelschelpen - en ook mensenhoofden - in ruil voor kano's, trommels, casuaris- en paradijsvogelveren en wapens. Een minder belangrijk maar niettemin belangrijk handelsnetwerk bestond tussen de eilandbewoners en de Aboriginal volkeren van Australië, dieZe leverden speren, speerwerpers en rode en witte oker. Er werd ook handel gedreven tussen de Torres Strait Islands zelf, voornamelijk met voedsel en tabak, maar ook met afgewerkte oorversieringen, hangers, haarkammen, halskettingen, armbanden en dergelijke.

Arbeidsverdeling. Mannen jagen op zeeschildpadden met harpoenen of, wat nog gebruikelijker is, door een touw om de voorste flippers te slaan en ze terug naar land te slepen. Doejongs worden geharpoeneerd. Vis wordt gevangen met veeltandige, duwende speren, met haken en lijnen van schildpadden, of met behulp van speerwerpers. Op sommige eilanden worden bamboescheppen of stenen visvallen gebruikt. Mannen verzamelen ook schaal- en schelpdieren uit de zee.Vrouwen verzamelen wilde groenten, fruit en noten in netzakken die ze weven van pandanusbladeren, gras, rotan en biezen. Vrouwen leveren ook het meeste werk voor het wieden en oogsten op de eilanden die de horticultuur ondersteunen, terwijl mannen op deze eilanden het zware werk doen van het opruimen van tuinen en het afbranden van de bodembedekking bij het voorbereiden van de tuinen. Tuinieren is mannenwerk,Zowel mannen als vrouwen namen deel aan de eerste dagen van het dreggen en de parelvisserij, maar toen de ondiepere kustgebieden eenmaal waren ontgonnen, werd het een overwegend mannelijke onderneming.

Lees ook artikel over Torres Strait Islanders van Wikipedia