Religieuze overtuigingen. Religieuze praktijken en overtuigingen zijn nauw verbonden met koninklijke zaken. Tegenwoordig wordt de term "tromba" in heel Madagaskar gebruikt om een groot aantal vormen van geestbezetenheid te beschrijven; strikt genomen is het echter een Sakalava term. De kern van de Sakalava religie wordt gevormd door de koninklijke voorouders, of tromba, die de geesten zijn van overleden koninklijke personen. Tromba geesten zijn hiërarchisch gerangschikt in generaties diecorresponderen met dynastieke stammen van de noordelijke en zuidelijke Sakalava. Ze worden verder onderscheiden door de twee brede categorieën, de Zafin'i'mena en Zafin'i'fotsy. Wanneer mediums bezeten zijn door tromba-geesten, trekken ze kleding aan die hun rang, afkomst en de periode waarin ze regeerden of leefden aangeeft. De oudste en machtigste van deze geesten bezitten geselecteerde mediums(genaamd saha ), burgers die meestal alleenstaande vrouwen zijn die fulltime in dorpen naast koninklijke graven wonen ( mahabo ). Deze geesten zijn de dame, en zij leiden levende heersers bij alle belangrijke beslissingen die van invloed zijn op het koninkrijk als geheel. Andere minder machtige en jongere geesten zijn een doordringende kracht in het dagelijks leven van gewone mensen die in dorpen en steden wonen. Een bepaalde geest kan veel mediums hebben, maar kan op elk moment slechts in één medium aanwezig zijn. Vrouwen vormen de meerderheid van de mediums voor deze mindere tromba-geesten, hoewel mannen kunnenook bezeten zijn. Andere bezittende geesten zijn onder andere tsiny (natuurgeesten die worden geassocieerd met heilige bomen) en kalanoro (kleine, ondeugende bosgeesten). Er zijn ook talloze soorten kwaadaardige geesten die ellende en lijden veroorzaken. Deze hebben verschillende namen, waaronder jiny, Njarinintsy, troma hely (of "kleine tromba"), slab, en kokolampo.

Expressieve cultuur krijgt vorm in drummen, zang en dans, allemaal essentiële onderdelen van koninklijke feesten. Gespecialiseerde trommels, genaamd hazolahy, worden bespeeld wanneer koningen aanwezig zijn, met name bij rituele gebeurtenissen zoals besnijdenissen, tijdens de installatie van een nieuwe heerser, of bij het dorp van de koninklijke graven op dagen waarop koninklijk werk wordt uitgevoerd. Mannen zijn de exclusieve bespelers van deze trommels. Dansen die zijn gereserveerd voor koninklijke festiviteiten worden uitgevoerd op de begeleiding van de hazolahy, de meest voorkomende is de sierlijke en langzaam tempo rebiky(die gevechten tussen rivaliserende dynastieke takken uitbeeldt) en, veel minder vaak, de tekenfilm maganja, waarvan wordt gezegd dat het van recentere Afrikaanse oorsprong is.

Veel Sakalava zijn tegelijkertijd aanhangers van andere religies. Het katholicisme is de Sakalava-gemeenschappen binnengedrongen. Het is niet ongewoon om vrouwen aan te treffen die doordeweeks geestenmediums zijn en op zondag de mis bijwonen. Royalty's, vooral in het noorden, zijn vaker moslim, omdat hun voorouders zich in de negentiende eeuw tot de islam bekeerden toen ze bondgenoten probeerden te winnen tegenDe koninklijke graftombes van Sakalava dragen ook sporen van islamitische invloed: ze zijn vaak versierd met sterren en maansikkels.

Religieuze beoefenaars. Religieuze beoefenaars kunnen in verschillende categorieën worden ingedeeld. Tot de meest voorkomende behoren degenen wier religieuze taken overlappen met (en vaak niet te onderscheiden zijn van) die van beoefenaars van de geneeskunst. Belangrijke genezers zijn onder andere mediums voor tromba, tsiny, en kalanoro-geesten, waarbij de eerste categorie tegenwoordig het meest wijdverbreid is. Andere genezers zijn moasy, die bijzonder bedreven zijn in het gebruik van lokale farmacopees, en mpisikidy, Een persoon die magie gebruikt ( fanafody ) om anderen kwaad te doen wordt als gevaarlijk beschouwd en wordt bestempeld als een "heks" of "tovenaar" ( mpamosavy Andere religieuze beoefenaars zijn de personen die het koningschap dienen tijdens hun leven, zoals de Sambarivo en de mannelijke en vrouwelijke grafbewakers ( antimahabo ), die toezicht houden op de verzorging van koninklijke graven.

Ceremonies. Sakalava ceremonies worden geleid door gunstige en ongunstige of taboe (fady) dagen van de week, maanden van het jaar, en fasen van de maan. Bijvoorbeeld, vrijdag (Zoma) is de meest gunstige tijd om een koninklijke ceremonie uit te voeren; beperkingen op andere dagen en in bepaalde maanden hangen af van de regelmatige stroom van activiteiten die plaatsvinden op verschillende locaties waar koninklijke graven worden gevonden. Bezit ceremonies,evenals alle andere koninklijke gebeurtenissen, kan alleen plaatsvinden tijdens de fasen van een opgaande maan tot volle maan. Bijvoorbeeld, als een heerser sterft tijdens de fase van geen maan, kan zijn of haar lichaam niet worden verplaatst naar de graven totdat de maan in de nieuwe fase komt. In het algemeen beschrijven de Sakalava koninklijke praktijken als "moeilijk" ( sarotra ny fomba ny ampanjaka De naleving van koninklijke rituele regels is dus een teken van liefde voor en toewijding aan de heerser. Ook geestenmedia, wichelroedelopers (mpisikidy) en genezers zoals moasy spelen vaak een actieve rol bij het bepalen van de juiste tijd en locatie voor een ceremonie.

Veel van het rituele leven in de Sakalava is complementair op basis van geslacht; veel ceremonies kunnen niet worden uitgevoerd tenzij zowel mannen als vrouwen deelnemen. Besnijdenissen, bijvoorbeeld, vereisen de deelname van de zanakan'lahy en zanakan'vavy (vertegenwoordigd door de moeder van de jongen en de broer van de moeder) en zowel matri- als patrikin, vertegenwoordigd door de vader en moeder van de jongen.

Verschillende rituele voorwerpen spelen een belangrijke rol in de Sakalava ceremonies. Zoals gezegd verschijnen de hazolahy trommels bij koninklijke festiviteiten; andere heilige voorwerpen die heilige kracht symboliseren en die worden gebruikt voor zuivering en genezing zijn onder andere goud ( vola mena ) en zilver ( foto's ) en meestal de tsanganob (een archaïsche Franse munt), edele metalen die de twee grote dynastieke categorieën "goud" en "zilver" symboliseren. Andere voorwerpen zijn honingdrank ( tô mainty ) en rum ( toaka ).

Geneeskunde. Madagaskar heeft een rijke farmacopee aan plantaardige en dierlijke producten die van het land en uit de zee worden gehaald. Deze geneesmiddelen worden op de huid aangebracht, gekookt om er geneeskrachtige thee van te maken, door het badwater gemengd of aan amuletten toegevoegd. Zowel mannen als vrouwen - vooral ouderen - zijn goed bekend met het gebruik van veel planten die kunnen worden gebruikt om veelvoorkomende kwalen als hoofdpijn, vermoeidheid en malaria te behandelen. Moeilijkere ofHardnekkige kwalen worden behandeld door een verscheidenheid aan genezers wiens kennis geworteld is in de religieuze praktijk van de Sakalava (zie "Religieuze beoefenaars"). Zij putten uit de kracht van voorouders en andere geesten om diagnoses te stellen en te genezen, terwijl ze tegelijkertijd plantaardige remedies toepassen. De Sakalava wenden zich ook tot de kosmopolitische klinische geneeskunde in staats- en privéziekenhuizen en/of tot genezers die geassocieerd worden met de islam.Dit soort beslissingen zijn afhankelijk van de beschikbare vormen van gezondheidszorg, de waargenomen etiologie van de ziekte en persoonlijke keuze. Droominterpretatie is ook een specialisatie van vele categorieën genezers.

Dood en hiernamaals. Sakalava praktiseren niet de famadihandy of herbegrafenisceremonie, die kenmerkend is voor de Betsileo en Merina culturen van de centrale hooglanden. Een andere factor die de Sakalava onderscheidt van andere Malagasy sprekers is dat persoonlijke voorouders geen prominente plaats innemen in het leven van gewone mensen; in plaats daarvan staan koninklijke voorouders centraal in de collectieve identiteit. Verhalen over culturele oorsprong richten zich ook op koninklijke gebeurtenissen. De Zanahary schiepen de wereld enmenselijke samenleving, maar het zijn afgelegen godheden die zelden deelnemen aan dagelijkse menselijke aangelegenheden (hoewel ze bij de opening van elke ceremonie moeten worden geëerd). Tromba-geesten zijn veel prominenter aanwezig in gedachten over het hiernamaals. Beschrijvingen van de dood richten zich op het onbehagen van graven, die troma Daarom verschijnen deze geesten regelmatig bij mediums - ze willen blijven deelnemen aan de dagelijkse bezigheden van de levenden.

Zoals voor alle Malagasy geldt, is het essentieel dat de lichamen van de Sakalava op de juiste manier en op de juiste plaats worden begraven. Burgers worden begraven bij de verwanten (havana) met wie ze de sterkste sentimentele banden hadden. Een volwassene wordt dus net zo vaak bij een of beide ouders begraven als bij zijn of haar echtgenoot. De graven van burgers zijn eenvoudige bouwwerken zonder versieringen en ze kunnen worden gevonden in debos, in rotsgrotten bij de zee of op katholieke of islamitische begraafplaatsen. Een lichaam dat verloren is gegaan en dus niet in het graf kan worden gelegd, is een angstaanjagend beeld; het betekent dat de banden van de persoon met zijn familie zijn verbroken. Deze individuen worden lolo De doden kunnen ook verschijnen in de dromen van naaste familieleden om hen te laten weten dat ze onrustig zijn en zorg nodig hebben. In het verleden hebben sommige mensen, waaronder degenen die ernstige misdaden hadden gepleegd (zoals moord) of die leden aan lepra of lepra, de dood gevonden.ernstige lichamelijke verminkingen, werden niet begraven maar achtergelaten in taboegebieden.

Koninklijke begrafenissen zijn zeer uitgebreid en kunnen maanden of zelfs jaren duren voordat ze worden afgerond. Alle koninklijke rituelen worden omgeven door een gespecialiseerde woordenschat en een aantal taboes (fady), en dit is vooral uitgesproken in de context van koninklijke begrafenissen. Heersers sterven bijvoorbeeld niet zoals gewone mensen; in plaats daarvan wordt het werkwoord mihilana ("omdraaien", of een ander gezicht trekken) wordt gebruikt. Het is verboden voor het lichaam van een heerser om de koninklijke residentie te betreden: als een heerser sterft in het paleis is het voor altijd vervuild en kan het niet worden bewoond door toekomstige heersers. Tijdens de begrafenisperiode mogen Sakalava (zowel koninklijke als gewone) niet baden, hun haar kammen of schoenen dragen, en ze moeten Sakalava lichaamswraps dragen. Het lichaam van de heerser wordt naar eenspeciale locatie en geplaatst in een tijdelijke structuur, waar het wordt bijgewoond door verschillende categorieën Sambarivo, elk met specifieke taken uit te voeren. Het lichaam mag wegrotten, de uitwerpselen worden zorgvuldig verzameld in speciale aardewerken potten en 's nachts weggegooid op een heilige locatie. Relikwieën - inclusief achterhoofdsbeen en knieschijven, tanden, haar en nagels - worden bewaard voor toekomstige ceremoniële ceremonies.Bij gelegenheden worden de overblijfselen in een tijdelijke stenen structuur geplaatst binnen de muur die de koninklijke graftombes omringt. Uiteindelijk wordt er een permanente structuur gebouwd om de overblijfselen van deze specifieke heerser te huisvesten. Zodra de overblijfselen binnen de muren van de graftombe zijn geplaatst, kan de formele publieke discussie en het debat over de benoeming van een opvolger beginnen.