Identificatie. De Krim werd al 2500 jaar bewoond door diverse Aziatische en Europese volkeren voordat het in de veertiende eeuw het voorouderlijke thuisland werd van de Krim-Tataren. Sindsdien is de etnische mix opmerkelijk gebleven. Vanaf het begin van de vijftiende eeuw werd de Krim gedomineerd door een Tataars kannaat dat werd geregeerd door de familie Giray. Na de verovering van de regio door Russische legers in 1783 werd het een groot deel van het land.opgenomen in het Russische Rijk en werd uiteindelijk onderdeel van de provincie Tavricheskaia ( guberniia ) . Toen de burgeroorlog tussen de bolsjewistische en de anti-bolsjewistische strijdkrachten ten einde liep, werd de Krim op 18 oktober 1921 uitgeroepen tot de Autonome Socialistische Sovjetrepubliek de Krim. Na de gedwongen ballingschap van bijna de gehele Tataarse bevolking in mei 1944 werd deze status echter opgeheven en werd de regio overgedragen aan de administratieve controle van de Russische Federatieve Sovjetrepubliek (RSFSR).1946. In 1954 werd de Krim een oblast binnen de Oekraïense SSR. In de laatste jaren van de Sovjet-Unie werden aan de communistische partij- en staatsautoriteiten opnieuw Tataarse petities voorgelegd voor herstel van de autonome status en overdracht van hun thuisland aan de RSFSR. De meeste Krim-Tataren waren verspreid over Centraal-Azië (voornamelijk in de regio Krasnodar [oblast Kherson] van Oezbekistan,in en rond Tasjkent) en nog steeds sterk beperkt in hun recht om naar huis terug te keren, maakt hun aantal op de Krim minder dan 1 procent uit van de bevolking, die voor het grootste deel uit Russen en Oekraïners bestaat. In 1993 waren echter ongeveer 250.000 Krim-Tataren teruggekeerd naar de Krim en woonden er ongeveer 700.000 elders in de voormalige Sovjet-Unie.

Locatie. De Krim is een schiereiland dat in het noorden wordt begrensd door de rest van Oekraïne, in het oosten door de Zee van Azov en in het zuiden en westen door de Zwarte Zee. De ligging is ongeveer 44° tot 46° N en 32° tot 38° O. Topografisch gezien is de regio is verdeeld in drie delen: het steppe laagland in het noorden, dat iets meer dan 75 procent van het schiereiland uitmaakt, een reeks uitlopers en lage bergen in het zuiden (ongeveer 20 procent), en een smal laagland langs de kust van de Zwarte Zee. Het steppe laagland is halfdroog en boomloos en heeft een continentaal klimaat, met milde winters (gemiddelde temperatuur in januari is ongeveer 0° C) en hete zomers (gemiddelde temperatuur in januari is ongeveer 0° C).In juli is de temperatuur ongeveer 23° C. De gemiddelde jaarlijkse neerslag ligt tussen 27 en 40 centimeter. Lagere temperaturen en meer neerslag onderscheiden de bergen van de omliggende regio's. De zuidelijke oever, mediterraan qua klimaat en flora, is al lang beroemd onder toeristen en spabezoekers.

Demografie. Vanaf 1946 werden de Krim-Tataren niet langer officieel erkend als een aparte etnische groep, maar werden ze ondergebracht in een bredere Tataarse noemer. Als gevolg daarvan is de beste huidige demografische informatie grotendeels afkomstig van informele enquêtes uitgevoerd door de Krim-Tataren zelf en statistische extrapolaties die bruto schattingen opleveren van tussen de 1,1 en 1,3 miljoen. beterEr werden cijfers verwacht van de volkstelling van 1989, waarbij "Krim-Tataren" weer werd opgenomen in de lijst van nationaliteiten, maar een voorlopig totaal uit ongepubliceerde gegevens van slechts 268.739 Krim-Tataren suggereert dat de demografische situatie verward blijft.

Taalkundige affiliatie. Krim-Tataren spreken een eigen taal (Krim-Tataars) die vijfenveertig jaar lang de politieke aanvallen van de Sovjet-Unie overleefde. Het is onderdeel van de Kipchak-tak van de Turkse familie, met belangrijke invloeden van het Anatolische (Ottomaanse) Turks, dat zelf tot de Oghuz-tak behoort. De Turkse talen maken op hun beurt weer deel uit van de grotere Oeral-Altaïsche taalgemeenschap. Tot 1928 was het Krim-Tataarsgeschreven met het Arabische schrift; in dat jaar werd het Arabische schrift vervangen door het Latijnse, dat op zijn beurt werd vervangen door het cyrillische schrift in 1938-1939. Tegenwoordig hebben Krim-Tataarse intellectuelen in hun literaire tijdschrift Yildiz, bevorderen een heropleving van het Arabische schrift als een gebaar van etnische onafhankelijkheid en als een middel om het rijke corpus van literaire schatten te lezen die hun cultuur heeft voortgebracht. Er is ook een debat ontstaan over de "zuiverheid" van de taal (d.w.z. de gepastheid van het opnemen van vreemde woorden) en de orthografie in het Cyrillisch.

Lees ook artikel over Krim-Tataren van Wikipedia