Subsistentie en commerciële activiteiten. De economie van Curaçao draait om de olieraffinaderij, scheepsbouw en -reparatie, de bouw, kleine lokale industrieën, toerisme, financiële diensten en de doorvoerhandel. De landbouwproductie is uitgesproken bescheiden en bijna alle consumptiegoederen moeten worden geïmporteerd. Er is een uitgebreide informele economische sector waarin mensen die geen toegang hebben tot formele banen in hun levensonderhoud voorzien door de verkoop van levensmiddelen enHet eiland heeft een zeer open en afhankelijke economie die sterk gebaseerd is op import. Hierdoor zijn export en Nederlandse ontwikkelingshulp essentieel om de instroom van goederen en overheidsuitgaven te betalen.

Industriële kunsten. Met uitzondering van strohoeden, die in de eerste helft van de twintigste eeuw werden gemaakt, waren industriële kunsten niet van grote betekenis op Curaçao.

Arbeidsverdeling. In de achttiende en negentiende eeuw hielden Afro-Antilliaanse vrouwen zich bezig met betaald huishoudelijk werk, kleinschalige productie en huisnijverheid voor de lokale markt. Voordat de industrialisatie naar Curaçao kwam, voerden vrouwen veel van de landbouwtaken uit, hielden ze zich bezig met ambachten zoals het weven van strohoeden voor de export, en verkochten ze landbouwproducten, vis, zelfgemaakte voedingsmiddelen en andere producten.De industrialisatie betekende het einde van de landbouw en de ambachten. Steeds meer artikelen die vroeger zelf werden gemaakt, werden vervangen door machinaal vervaardigde substituten. Zelfs het traditionele vrouwelijke domein van de kleine handel werd overgenomen door mannen van buitenlandse minderheidsgroepen die zich op het eiland hadden gevestigd, en de olieraffinaderij, met zijn sterk gemechaniseerde productietechnieken, bood geen alternatief...werkgelegenheid voor Afro-Antilliaanse vrouwen.

Lees ook artikel over Curaçao van Wikipedia