Subsistentie en commerciële activiteiten Net als veel andere aboriginals in Taiwan leefden de Bunun tot het einde van de Tweede Wereldoorlog op een "traditioneel" zelfvoorzienend dieet van maïs en zoete aardappelen die werden geproduceerd door zwerflandbouw. Deze zelfvoorzienende economie overschaduwde commerciële activiteiten, hoewel handel al lang aanwezig was. De Japanse regering dwong de Bunun met succes om natte rijst te verbouwen in plaats van maïs voor het einde van de Tweede Wereldoorlog.II. Toen de Bunun rond 1970 begonnen met het verbouwen van commerciële gewassen, werd natte rijst opgegeven. Deze vervanging van gewassen heeft bijgedragen aan een toename van andere commerciële activiteiten om aan voedsel en andere consumptiegoederen te komen.
Industriële kunsten. Veel nieuwe technologieën van de Han-Chinezen en de Japanners zijn geaccepteerd door de Bunun en de traditionele industriële kunsten van textiel, huizenbouw en metallurgie zijn vrijwel verdwenen.
Handel. Omdat ze geen eigen industrie hebben, zijn de Bunun sterk afhankelijk van de handel, waardoor ze steeds nauwer verbonden raken met de bredere Taiwanese samenleving. De economische uitbuiting van de Bunun door Chinese tussenhandelaren heeft geleid tot ernstige interetnische conflicten.
Arbeidsverdeling. Traditioneel waren mannen verantwoordelijk voor de jacht en vrouwen en kinderen voor het verzamelen van voedsel. Vrouwen voerden alledaagse landbouwtaken uit, maar mannen voerden het zwaardere werk uit, zoals het ontginnen van land en het oogsten van gewassen. Mannen namen ook de belangrijke traditionele sociopolitieke rollen op zich (zoals militair leider en publieke sjamaan); vrouwen deden huishoudelijk werk. Deze traditionele verdeling vanDe markteconomie heeft de traditionele waarde die gehecht werd aan persoonlijke prestaties versterkt. Bekwame vrouwen kunnen nu elke baan aannemen en elke sociale status bekleden.
Grondbezit. Traditioneel deelden de Bunun land in drie categorieën in: voor de jacht, voor beplanting en voor huisvesting. Elk type werd gecontroleerd door respectievelijk de patriciër, het huishouden en de nederzetting. Deze categorieën konden elkaar soms overlappen als hetzelfde perceel door verschillende sociale eenheden kon worden gecontroleerd voor hun afzonderlijke functies. Deze traditionele indeling bestaat niet meer. Ten eerste, deDe regering van de R.O.C. voerde een landmeting uit met de expliciete bedoeling om een "modern" concept van eigendom op te leggen. Ten tweede werd land gewaardeerd als onderdeel van de toetreding van Bunun tot de bredere markteconomie van Taiwan.
Lees ook artikel over Bunun van Wikipedia