Door middel van parlementaire verkiezingen en vertegenwoordiging zijn hedendaagse Mekeo-dorpen als eenheden geïntegreerd in de lokale, subprovinciale, provinciale en nationale overheden van het onafhankelijke land Papoea-Nieuw-Guinea.
Sociale organisatie. Vóór het Europese contact waren de Mekeo-stammen autonome sociopolitieke eenheden, georganiseerd door principes van patrilineaire afstamming, cognitieve verwantschap, erfelijk stamhoofdschap en tovenarij, wederzijdse steun in oorlog en geformaliseerde "vrienden"-relaties tussen clans. "Vrienden" trouwen nog steeds bij voorkeur met elkaar en bieden elkaar gastvrijheid en feesten aan. Ze bevrijden elkaar ritueel van rouw, installeren één van hen op een andere clan.De relaties tussen clanleden en "vrienden" domineren het dagelijkse dorpsleven.
Politieke organisatie. Leiderschap en besluitvorming zijn grotendeels in handen van erfelijke clan- en subclanfunctionarissen en rituele specialisten. Deze functies worden doorgegeven van vader op oudste zoon. De belangrijkste van deze posities zijn het "vredesopperhoofd" ( lopia ) en zijn "vredestovenaar" ( unguanga Hun legitieme gezagssfeer betreft alle aspecten van interclan "vriend" relaties. De bevoegdheden van "oorlogshoofden" ( iso ) en "oorlogstovenaars" ( fai'a ) zijn nu verouderd, maar titelhouders worden nog steeds gerespecteerd. In het verleden hadden andere specialisten rituele controle over tuinieren, jagen, vissen, het weer, het hof maken, genezen en voedseldistributie. Dorpsbewoners zijn onderworpen aan het gezag van de clanfunctionarissen van hun moeders en echtgenoten en aan dat van henzelf.
Sociale controle. Informele sancties zoals roddel en angst voor publieke schaamte zorgen voor substantiële controle in de meeste situaties van het dagelijkse dorpsleven. Ernstige overtredingen tegen het legitieme gezag van de lopia worden gestraft, of men gelooft dat dit gebeurt, door de unguanga. Van de unguanga wordt gezegd dat ze slangen en gif gebruiken, maar ook spirituele middelen om hun slachtoffers ziek te maken of te laten sterven. Het Mekeo-geloof dat allesterfgevallen worden veroorzaakt door tovenarij heeft de macht van tovenaars en stamhoofden sterk ondersteund. De introductie van geld en Europese producten heeft naar verluidt rijke individuen in staat gesteld om tovenaars illegaal te betalen om hun bevelen uit te voeren in plaats van die van de legitieme stamhoofden.Katholieke missionarissen en de christelijke moraal bevorderen ook conformiteit op veel gebieden van het moderne dorpsleven.
Conflict. In het verleden werd oorlog tussen stammen gevoerd om land en als wraak voor eerdere moorden. Bij de "pacificatie" komt het conflict tot uiting in concurrerende hofmakerijen en feesten en in beschuldigingen van overspel en tovenarij.