Religieuze overtuigingen en beoefenaars. Tegenwoordig zijn de Marind overwegend christenen: sommigen zijn protestants, maar de meerderheid is katholiek. Hoewel het geloof en de gebruiken dienovereenkomstig zijn veranderd, wordt het verleden nog steeds herdacht en worden scènes uit traditionele rituelen soms nagespeeld bij feestelijke gelegenheden. In de traditionele Marind-anim cultuur stond elke clan en subclan in een specifieke relatie tot verschillende van de ontelbare fenomenenDe clans waren georganiseerd in de genootschappen Geb-zé en Sami-rek, en deze totemrelaties werden geordend in een systeem van dubbele tegenstellingen, waarbij elk genootschap op sommige gebieden de leiding had en op andere gebieden de leiding. Het genootschap Geb-zé werd geassocieerd met mannelijke seks, homoseksualiteit, de zon en de maan, het naar het oosten gaan met de zuidoostelijke moesson, de dag,Het Sami-rek werd geassocieerd met het vrouwelijk geslacht, heteroseksualiteit, de onderwereld, naar het westen gaan met de noordwestmoesson, de nacht, de dood, de zee, het moeras en het binnenland, de sagopalm, de hond, de krokodil en het varken.Alle fraters onderhouden dialectische verbindingen met het tegenovergestelde deel, verbindingen die gefundeerd zijn in de mythe. Zo herhaalt het dualisme van het geheel zich in delen, waardoor een dialectisch systeem van tegengestelden ontstaat dat een eigen logica heeft. De dramatis personae in de mythe zijn de dema, De voorouders van de clans. Ze spelen een dominante rol in de ceremonies van de grote culten en hun namen worden aangeroepen in de magie, de kleine rituelen bij alledaagse activiteiten en behoeften. Zo'n aanroeping is vooral effectief als deze wordt uitgesproken door een lid van de clan afkomstig uit die dema. Het geloof impliceert een nauwe samenwerking tussen de substammen die een nederzetting vormen.
Ceremonies. De grote ceremonies die geassocieerd worden met de grote culten zijn ook inwijdingsceremonies die geassocieerd worden met wedergeboorte en het bevorderen van het leven. Daartoe wordt de mythische geschiedenis in scène gezet en worden de belangrijkste kenmerken ervan symbolisch weergegeven. Van bijzonder belang is de oorsprongsmythe met de twee centrale thema's van het antagonisme tussen de seksen en het leven dat voortkomt uit de dood. De mythe erkent openlijk de mannelijkheid van de man.als superieur, terwijl het symbolisch de echte superioriteit van de vrouw bevestigt, die het leven voortbrengt door de (zonne)vogel te baren. Het leven uit de dood-thema wordt gesymboliseerd door de kokosnoot (die het menselijk hoofd symboliseert) die ontkiemt wanneer ze begraven wordt en wordt bevestigd door de jacht op het hoofd die volgt op de initiatieriten. De Mayo Marind-riten benadrukken ook de vrouw, terwijl de Imo-riten de nadruk leggen op een vrouw.iets andere thema's, met name de associatie van het vrouwelijk geslacht met dood en verval, en vieren mannelijke triomfen in oorlogsvoering. Informatie over de culten van de Kondo en Upper Bian groepen is onvolledig.
Kunsten. De Marind zijn meesters in lichaamsversiering. Hun dansen en ceremonies zijn een lust voor het oog. De versiering van voorwerpen is van ondergeschikt belang, met uitzondering van gebeeldhouwde ceremoniële speren en enkele afbeeldingen die gebruikt worden bij Mayo-initiatieriten. Zingen, begeleid door trommelen, voor zowel ceremoniële doeleinden als plezier is belangrijk.
Geneeskunde. Ziektes worden genezen door sjamanen die zich beperken tot het verwijderen van vreemde voorwerpen die vermoedelijk door vijandige tovenaars in het lichaam van het slachtoffer zijn geplaatst. De sjamanen zijn vaak goed thuis in de mythologie en sommigen spelen een belangrijke rol in riten.
Dood en hiernamaals. De dood en de doden zijn van weinig belang, behalve onder de Boven-Bianen waar ze worden geïdentificeerd met de dema. Men gelooft dat de doden ondergronds reizen naar het verre oosten, waar ze, net als de zon, tevoorschijn komen om naar het verre westen te gaan, waar ze, voorbij de plek waar de zon ondergaat, verder gaan naar het land van de doden dat net daarachter ligt. Ze zullen terugkeren om aan de kant te zitten bij grote feesten, maar zegeen rol te spelen.