EXPEDITIE westerwolde CULTURE

Koeweiti's - Introductie, Locatie, Taal, Folklore, Religie, Belangrijkste feestdagen, Overgangsrituelen

Door Butler KieranGeplaatst op Geplaatst in Geschiedenis

PRONUNCIATIE: koo-WAIT-eez

LOCATIE: Koeweit

POPULATIE: 1,6 miljoen (van wie 40 procent Koeweits staatsburger is)

TAAL: Arabisch (officieel); Engels

RELIGIE: Islam (soennitische moslim, 70 procent; sjiitische moslim, 30 procent)

1 - INLEIDING

In het huidige Koeweit wonen al duizenden jaren mensen. Het moderne Koeweit werd in 1722 gesticht door de Utub-stam. De naam Koeweit is een vorm van het Arabische woord voor "fort gebouwd bij water".

Koeweit is een kleine maar welvarende staat, die voortdurend conflicten heeft met zijn grotere buren, Irak en Iran. Op 2 augustus 1990 leidde Saddam Hoessein een Irakese invasie in Koeweit en bezette het land tot 26 februari 1991. Andere landen, waaronder de Verenigde Staten, reageerden militair op de invasie en ontketenden de Perzische Golfoorlog. De oorlog eindigde met de terugtrekking van Irak uit Koeweit.

2 - LOCATIE

Koeweit ligt in de woestijn aan de noordwestkust van de Arabische (of Perzische) Golf. Het grenst in het noorden en westen aan Irak, in het zuiden en zuidwesten aan Saoedi-Arabië en in het oosten aan de Golf. Direct aan de overkant van de Golf ligt Iran. Het is net iets kleiner dan de staat New Jersey.

Het klimaat in Koeweit is heet en vochtig, met zomertemperaturen die kunnen oplopen tot 49°C of meer. Van mei tot juli komen vaak zandstormen voor en augustus en september zijn extreem vochtig. De winters zijn koeler, met temperaturen tussen 10-16°C.

De totale bevolking van Koeweit is ongeveer 1,6 miljoen mensen, waarvan slechts 656.000 Koeweitse burgers zijn. De rest zijn buitenlandse werknemers, meestal in de olie-industrie. Buitenlandse werknemers krijgen niet het staatsburgerschap, zelfs als ze hun hele volwassen leven in Koeweit werken.

3 - TAAL

Arabisch is de officiële taal van Koeweit. Koeweitse studenten krijgen Engels als tweede taal.

"Hallo" in het Arabisch is marhaba of ahlan, waarop men antwoordt, marhabtayn of ahlayn. Andere veelvoorkomende begroetingen zijn as-salam alaykum, "vrede zij met u," met als antwoord wa alaykum as-salam, "en voor jullie vrede." Ma assalama betekent "tot ziens". "Dank u" is shukran, en "graag gedaan" is afwan; "ja" is naam en "nee" is la'a. De getallen één tot tien in het Arabisch zijn wahad, ithnayn, thalatha, arba'a, khamsa, sitta, saba'a, thamanya, tisa'a, en ashara.

4 - FOLKLORE

Het Koeweitse volksgeloof en rituelen zijn sterk verbonden met de islam. Koeweiti's wenden zich tot de islam voor dagelijkse begeleiding en voor verklaringen voor veel aspecten van hun huidige leven en hun geschiedenis.

5 - RELIGIE

Toen de islamitische revolutie in de zevende eeuw na Christus door het Midden-Oosten raasde, bekeerden vrijwel alle Koeweiti's zich tot de islam. Vandaag de dag is ongeveer 70 procent van de Koeweiti's soennitisch, 30 procent is sjiitisch.

6 - GROTE FEESTDAGEN

Seculiere feestdagen in Koeweit zijn Nieuwjaarsdag (1 januari) en Nationale feestdag (25 februari). Bevrijdingsdag (26 februari) herdenkt de terugtrekking van de Irakese troepen uit Koeweit. Het wordt niet erkend als een officiële feestdag, maar Koeweiti's behandelen het wel zo.

De belangrijkste feestdagen in Koeweit zijn islamitische religieuze feestdagen. Eid al-Fitr is een driedaags festival aan het einde van de heilige maand Ramadan. Eid al-Adha is een driedaags offerfeest aan het einde van de bedevaartmaand naar Mekka ( hadj ). Tijdens dit feest slachten families die het zich kunnen veroorloven een lam en delen het vlees met armere moslims. De eerste van Muharram is het islamitische nieuwjaar. Al-Mawlid An Nabawi is de geboortedag van de Profeet Mohammed. Eid al-Isra wa Al-Miraj is een feest ter ere van Mohammeds nachtelijke bezoek aan de hemel.

7 - OVERGANGSRITUELEN

Geboorten worden gevierd, vooral als het een jongen is. Koeweitse jongens worden op de zevende dag na hun geboorte besneden. Dit gaat meestal gepaard met een feestmaal. Er worden schapen geslacht en familieleden en vrienden uitgenodigd. Na de bevalling wordt van een moeder verwacht dat ze veertig dagen in bed blijft om te herstellen en op krachten te komen.

Bruiloften zijn misschien wel de meest uitgebreid gevierde gelegenheden, met grote feesten en dansen. Vroeger konden meisjes op veertienjarige leeftijd trouwen. Tegenwoordig is de typische leeftijd om te trouwen twintig tot vijfentwintig. De Koeweitse samenleving is gebouwd op het belang van de familie. Huwelijken worden vaak gesloten tussen families met langdurige banden.

Respect voor de doden is erg belangrijk. De begrafenis vindt plaats op dezelfde dag als het overlijden. Het lichaam wordt gewassen en in een witte lijkwade gewikkeld. Daarna wordt het naar een nabijgelegen moskee gebracht, waar speciale gebeden worden gehouden. (Salat al-Janaza) Na de begrafenis verzamelen familieleden, vrienden en kennissen zich bij het huis van de rouwende familie om hun respect te betuigen. Ze lezen ook delen van de Koran (de heilige tekst van de Islam) voor. De rouw duurt drie dagen

8 - RELATIES

Mannen en vrouwen gaan sociaal niet met elkaar om, behalve in familiegroepen. Shi'ah en soennitische moslims hebben ook weinig met elkaar te maken.

Diwaniyas zijn privéclubs voor mannen. Ze fungeren als ontmoetingsplaatsen waar mannen zitten te praten terwijl ze koffie of thee drinken. Gespreksonderwerpen zijn onder andere zaken en overheidsbeleid. Tijdens de Iraakse bezetting van Koeweit werden de diwaniya's het middelpunt van de verzetsbeweging. Mannen kwamen er samen (en in moskeeën) en organiseerden hun verzetsinspanningen tegen de Irakezen.

Arabieren raken elkaar veel vaker aan tijdens het praten en staan veel dichter bij elkaar dan westerlingen doen. Mensen van hetzelfde geslacht houden elkaars hand vaak vast tijdens het praten of wandelen.

Vroeger raakten leden van het andere geslacht, zelfs getrouwde stellen, elkaar nooit aan in het openbaar; dit is vandaag de dag aan het veranderen. Arabieren praten veel. Ze praten hard, herhalen zichzelf vaak en onderbreken elkaar voortdurend. Gesprekken zijn zeer emotioneel en vol gebaren.

9 - LEEFOMSTANDIGHEDEN

Koeweiti's behoren tot de rijkste mensen ter wereld. Ongeveer een vierde van alle Koeweiti's bezit een auto, meestal een dure. Huisvesting voor etnische Koeweiti's wordt geheel of gedeeltelijk betaald door de overheid. Veel gezinnen hebben dienstmeisjes.

Gezondheidszorg en onderwijs - tot op universitair niveau - zijn gratis voor alle Koeweitse burgers. Buitenlandse werknemers hebben recht op sommige uitkeringen, maar kunnen geen aanspraak maken op andere. De overheid sponsort sociale welzijnsprogramma's voor gehandicapten, ouderen, studentengezinnen, weduwen, ongehuwde vrouwen boven de achttien, wezen, armen en gevangenengezinnen. Telefoondiensten zijnVrij. Televisie-uitzendingen begonnen in 1961 en satellietcommunicatie werd ingesteld in 1969.

Tijdens de Iraakse invasie en bezetting (1990-91) waren de omstandigheden in Koeweit verschrikkelijk. Voor degenen die in Koeweit bleven (velen, waaronder de koninklijke familie, vluchtten toen ze de kans kregen), was het leven extreem moeilijk en gevaarlijk.

10 - GEZINSLEVEN

De familie-eenheid is belangrijker voor Koeweiti's dan het individu, de grotere gemeenschap of de overheid. Gezinnen zijn meestal groot. De overheid moedigt grote gezinnen aan in haar poging om het percentage etnische Koeweiti's (die minder dan de helft van de bevolking van het land uitmaken) te verhogen. De overheid betaalt meer dan $7.000 aan koppels die trouwen.

Uitgebreide families wonen meestal samen, behalve in sommige stedelijke gebieden waar de huizen te klein zijn. Een typisch Koeweits huishouden bestaat uit een man, zijn ouders, zijn vrouw, zijn zonen en hun vrouwen en kinderen, en zijn ongetrouwde zonen en dochters. Ouders regelen huwelijken, meestal tussen leden van de uitgebreide familie. De voorkeur gaat uit naar neven en nichten. Trouwen en kinderen krijgen,vooral zonen, verhoogt de status van een vrouw in de samenleving.

De meeste meisjes trouwen jong. Bijna een derde van de Koeweitse vrouwen is getrouwd tegen de tijd dat ze twintig jaar oud zijn. Vrouwen zijn onafhankelijker in Koeweit dan in de meeste andere Arabische landen. Toch zijn ze meestal nog steeds gescheiden van mannen en mogen ze niet stemmen.

11 - KLEDING

In de stedelijke centra van Koeweit wordt kleding in westerse stijl steeds populairder, vooral bij jongeren. Veel Koeweiti's dragen echter nog traditionele Arabische kleding. Dit omvat de dishdasha (kamerjas) met een ghutra (hoofddoek). Hij is meestal wit, wordt over een keppel gedragen en op zijn plaats gehouden met een aqal (wollen touw) voor mannen. Vrouwen zijn gesluierd volgens de islamitische wet. Zowel mannen als vrouwen houden van parfum en dragen het meestal.

12 - VOEDSEL

De Koeweitse keuken biedt een verscheidenheid aan gerechten die de Bedoe (ook wel Bedoeïen genoemd) traditie weerspiegelen (de Bedoe zijn de traditionele Arabische nomadische woestijnhoeders), evenals de lange geschiedenis van contacten met andere culturen zoals die van India, Irak en Iran. Naast de eenvoudige Bedoe maaltijden van dadels en yoghurt, geven Koeweiti's de voorkeur aan vlees, vis en rijst. Kruiden zijn een essentieel onderdeel van de KoeweitseDe meest gebruikte specerijen zijn koriander, kardemom, saffraan en kurkuma.

Koffie en thee zijn de populairste dranken en worden vaak gemengd met specerijen. Koffie wordt gemengd met kardemom en thee met saffraan of munt. Eten en drinken wordt altijd met de rechterhand genomen.

Als welvarend land kan Koeweit voedsel van over de hele wereld importeren. Het woestijnklimaat ondersteunt bijna geen landbouw, waardoor import absoluut noodzakelijk is. Als moslims mogen Koeweiti's geen varkensvlees eten of alcohol drinken.

13 - ONDERWIJS

Onderwijs is verplicht voor alle Koeweitse kinderen van zes tot veertien jaar. Scholen onderwijzen in het Arabisch. Engels wordt als tweede taal onderwezen aan alle leerlingen van tien jaar en ouder. Jongens en meisjes gaan naar aparte scholen. Meisjes krijgen een opleiding in huishoudkunde en kinderverzorging, evenals een beroepsopleiding voor banen die als "aanvaardbaar" voor vrouwen worden beschouwd, zoals secretaresse, receptioniste,Vrouwen worden niet aangemoedigd om een technische of werktuigbouwkundige opleiding te volgen, maar ze kunnen wel arts worden. Ongeveer een derde van alle Koeweitse artsen zijn vrouwen. Elk kind wordt op de basisschool en aan het begin van de middelbare school opgeleid tot computervaardig.

Onderwijs is gratis tot en met de universiteit. De overheid betaalt ook voor studenten die in het buitenland studeren. Alle kosten, waaronder boeken, collegegeld, vervoer, uniformen en maaltijden, worden betaald door de overheid. De overheid betaalt gezinnen van studenten ook een toelage om eventuele andere onderwijsgerelateerde kosten te dekken.

14 - CULTUREEL ERFGOED

Om de kunst in Koeweit te promoten en aan te moedigen, richtte de regering in 1974 de Nationale Raad voor Cultuur, Kunst en Letteren op. Schilder- en beeldhouwkunst zijn relatief recente ontwikkelingen op het culturele toneel van Koeweit. Vergeleken met andere Golfstaten is het Koeweitse theater zeer professioneel.

Het gebouw van het Nationaal Museum bevatte vroeger de Al-Sabah Collectie, vernoemd naar de heersende familie en beschouwd als een van de belangrijkste collecties islamitische kunst ter wereld. Tijdens de Iraakse invasie werd het hele museum echter geplunderd door de bezettingsmacht.

Arabische muziek is rijk en divers. oud , een populair instrument, is een oud snaarinstrument dat de voorouder is van de Europese luit. Een ander traditioneel instrument is de rebaba, Een eensnarig instrument. De zee chantey is het meest kenmerkende Koeweitse volkslied. Chanteys werden traditioneel gezongen als werklied op parelschepen.

De islam verbiedt het afbeelden van de menselijke vorm, dus is Koeweitse kunst gebaseerd op geometrische en abstracte vormen. Kalligrafie is een heilige kunst, met passages uit de Koran als hoofdonderwerp. Islamitische beeldende kunst komt het meest tot uitdrukking in de decoratie van moskeeën.

De islamitische eerbied voor poëzie en de poëtische rijkdom van de Arabische taal geven vorm aan veel van het culturele erfgoed van Koeweit.

15 - WERKGELEGENHEID

De belangrijkste bron van werkgelegenheid en inkomen in Koeweit is de olie-industrie. Met het huidige productietempo zullen de bewezen reserves naar verwachting nog 250 jaar meegaan. Naast de olie zijn er enorme aardgasreserves.

Zelfs met deze bronnen van aanzienlijke gegarandeerde inkomsten probeert Koeweit de ontwikkeling van andere industrieën aan te moedigen. De regering biedt nieuwe bedrijven leningen tegen lage rente, belastingvoordelen en subsidies voor elektriciteit en water. Andere industrieën blijven echter klein. Visserij is een van de oudste industrieën in Koeweit, net als parelvisserij en scheepsbouw.

Vakbonden zijn niet toegestaan in Koeweit en de olie-industrie wordt volledig door de overheid geleid. Terwijl meer dan 40 procent van de niet-Koeweitse vrouwen in Koeweit buitenshuis werkt, doet minder dan 15 procent van de autochtone Koeweitse vrouwen dat. Islamitische tradities en beperkingen verhinderen dat de meeste autochtone Koeweitse vrouwen buitenshuis werken.

16 - SPORTEN

Voetbal (wat Amerikanen voetbal noemen) is de populairste sport in Koeweit. Het nationale team heeft zowel Arabische als internationale competities gewonnen. Koeweit heeft ook internationaal succes geboekt met de traditionele sport paardenrennen.

Andere traditionele sporten zijn valkenieren en kameelracen. Watersporten zijn populair in de Perzische Golf, hoewel kwallen zwemmen daar onmogelijk maken. Koeweiti's zwemmen in zwembaden. Door de overheid gerunde sportclubs hebben faciliteiten voor zwemmen, tennis en andere sporten.

17 - RECREATIE

Koeweiti's, maar ook toeristen naar Koeweit, brengen veel tijd door met ontspannen op de stranden langs de Golfkust. Watersporten (behalve zwemmen, vanwege de kwallen) zijn een populaire vorm van recreatie.

Een van de grootste attracties in Koeweit is Entertainment City, gemodelleerd naar Disneyland in de Verenigde Staten. Het huisvest zowel recreatieve als educatieve faciliteiten en tentoonstellingen. Er zijn verschillende bioscopen in de steden van Koeweit, waar Arabische, Indiase, Pakistaanse en Engelstalige films worden vertoond.

18 - AMBACHTEN EN HOBBY'S

De bekendste volkskunst in Koeweit is die van de Bedoe (of Bedoeïenen), met name weefwerk gemaakt met felgekleurde wol op een weefgetouw dat een sadu .

19 - SOCIALE PROBLEMEN

Al voor de verwoesting door de Iraakse invasie en bezetting (1990-91) had Koeweit te kampen met ernstige ecologische problemen. Deze werden veroorzaakt door de bevolkingsgroei en de industrialisatie. Maar de meeste schade is aangericht door de olie-industrie. Elk jaar lekken ongeveer 250.000 vaten olie in de Perzische Golf. Slechts drie van de zevenentwintig soorten zoogdieren in Koeweit zijn nietbedreigd, en dat zijn de huisrat, de bruine rat en de huismuis.

Sinds de Iraakse terugtrekking uit Koeweit in 1991 zijn de ecologische problemen enorm verergerd. De Irakezen loosden opzettelijk 4 tot 6 miljoen vaten olie in de Golf. Dit was de grootste olievlek ooit op aarde. De Irakezen bombardeerden ook 749 oliebronnen, waarvan er veel in brand vlogen. Het duurde bijna een jaar om de vlammen te doven. De olierookpluim van de brandende bronnen rees ongeveer 22.000 voet hoog.(Toen de branden nog brandden was alles in Koeweit bedekt met olie en roet, ook de mensen. Kinderen die buiten speelden werden zwart van het vuil. Het was onmogelijk om schoon te blijven.

Sinds de Irakese invasie is er nog een andere tweedeling ontstaan in de Koeweitse samenleving. Deze tweedeling gaat tussen de "insiders" - zij die tijdens de bezetting in Koeweit zijn gebleven - en de "outsiders" - zij die het land zijn ontvlucht en sindsdien zijn teruggekeerd. Insiders vinden dat ze nu meer inspraak moeten hebben in het bestuur van het land, omdat ze zijn gebleven om hun huizen te verdedigen. Tot de outsiders behoren de koninklijke familie enDe regering stond uiteindelijk in 1992 verkiezingen toe voor een nieuwe Nationale Vergadering, waardoor het volk meer inspraak kreeg in het bestuur.

20 - BIBLIOGRAFIE

Canby, Thomas Y. "Na de storm." National Geographic 180, nr. 2 (augustus 1991): 2-32.

Koeweit in beeld. Minneapolis, Minn.: Lerner Publications Co., 1989.

Sluglett, Peter, en Marion Farouk-Sluglett. Tuttle Gids voor het Midden-Oosten Boston: Charles E. Tuttle Co., 1992.

Vine, Peter en Paula Casey. Koeweit: het verhaal van een natie Londen: Immel Publishing, 1992.

WEBSITES

ArabNet. [Online] Beschikbaar //www.arab.net/kuwait/kuwait_contents.html , 1998.

Ambassade van Koeweit in Canada. [Online] Beschikbaar //embassyofkuwait.com/ , 1998.

Ministerie van Informatie van Koeweit [Online] Beschikbaar //www.kuwait.info.nw.dc.us/ , 1998.

Scroll naar boven