Huwelijk. Maori-jongeren genoten seksuele vrijheid voor het huwelijk en werden geacht een reeks discrete liefdesaffaires te hebben voordat ze trouwden. De keuze van een huwelijkspartner werd gemaakt door de senior leden van de whanau (huishouden). Het huwelijk diende om nieuwe relaties aan te knopen met andere verwantengroepen en bracht nieuwe leden in de hapu. Aristocraten verloofden hun kinderen vaak als baby's. Huwelijken waren bijnaaltijd tussen leden van dezelfde stam en vaak tussen leden van dezelfde hapu. Neven en nichten kwamen niet in aanmerking als huwelijkspartners. De meeste huwelijken waren monogaam, hoewel opperhoofden vaak meerdere vrouwen namen. Bij bruiloften van gewone mensen werden geschenken uitgewisseld door beide partners, terwijl aristocratische vrouwen een bruidsschat meebrachten, vaak in de vorm van land en slaven. Echtscheiding was gebruikelijk en gemakkelijk, op basis vanEenvoudigweg op basis van een overeenkomst tussen man en vrouw om te scheiden. De woonplaats was flexibel, maar vaak patrilokaal. Kinderen waren erg gewild en werden vaak geadopteerd van familieleden. Abortus, kindermoord en seksuele onthouding na de bevalling waren de belangrijkste methoden om de bevolking onder controle te houden.

Huishoudelijke eenheid. De sociale basiseenheid was het huishouden (whanau), vaak bestaande uit een uitgebreide familie, inclusief een mannelijk hoofd ( kaumatua), zijn echtgenote(n), hun ongetrouwde kinderen en hun getrouwde zonen, samen met hun echtgenoten en kinderen. Veel huishoudens hadden ook inwonende slaven.

Erfenis. Een stervende persoon maakte een testament waarin hij of zij beschikte over zijn of haar bezittingen. Het grootste deel van de nalatenschap werd eerlijk gelijk verdeeld onder de overlevende kinderen, behalve dat bepaalde soorten jacht-, vis- en ambachtelijke apparatuur alleen naar de nakomelingen van hetzelfde geslacht gingen.

Socialisatie. Kinderen werden over het algemeen opgevoed door hun familieleden, vooral grootouders, door middel van liedjes en verhalen. Spelletjes imiteerden vaak activiteiten van volwassenen en waren competitief. Agressiviteit en competitiviteit werden aangemoedigd.