Huwelijk. Huwelijken in Jemen worden tegenwoordig geleid door de islamitische wet en gebruiken, hoewel de regels van de overheid die een maximum stellen aan de bruidsprijs vaak worden genegeerd. De wettelijke huwelijksleeftijd van 16 jaar voor meisjes is ook moeilijk te reguleren omdat geboortes niet routinematig worden geregistreerd. Huwelijken worden meestal gearrangeerd, maar vrouwen hebben vetorecht over een toekomstige bruidegom. Minder dan 5 procent van de Jemenitische mannen maakt gebruik van hun recht om te trouwen.De moeilijkheid om meerdere vrouwen eerlijk te onderhouden, zoals de islamitische wet vereist, en de hoge kosten om te trouwen, ontmoedigen polygynie waarschijnlijk. Echtscheiding kan door mannen met veel minder beperkingen worden bewerkstelligd dan aan vrouwen wordt opgelegd. Gewoonlijk moeten vrouwen (via vaders of broers) hun echtgenoten vergoeden als ze de relatie willen beëindigen.Wettelijk gezien hebben vaders na een scheiding meer rechten op de kinderen dan moeders.

Huishoudelijke eenheid. Vrouwen staan aan het hoofd van het huishouden, dat kan bestaan uit bloedverwanten, buren en leden van klanten- of bediendengroepen in families met een hoge sociale status. Vrouwen zijn gewaardeerde leden van de huishoudelijke eenheid als landbouwproducenten en zijn ook cruciaal voor het handhaven van het Jemenitische ideaal van huiselijke gastvrijheid.

Erfenis. Landeigendom is geconcentreerd binnen de dominante patrilineages, het resultaat van zowel erfenispraktijken als huwelijksstrategieën. Volgens de islamitische regels erft een vrouw slechts de helft van haar broer. In Jemen doen vrouwen vaak geen afstand van hun eigendomsaanspraken. Het ideale huwelijk tussen patrilineaire neven en nichten zou er dus voor zorgen dat land binnen het patrilineage blijft. Zo ook,Het huwelijk met een buitenstaander moedigt aan om afstand te doen van aanspraken op land dat te ver weg is om te bewerken.

Socialisatie. In de Jemenitische samenleving worden de verantwoordelijkheden voor de verzorging van kinderen vrijwillig door veel anderen dan de moeder overgenomen, waaronder oudere kinderen en grootmoeders. Zodra kinderen kunnen lopen, zwerven ze vrij door hun dorp en observeren ze de activiteiten van elk huishouden. Fysieke straffen zijn voorbehouden aan ernstigere overtredingen, maar moeders hebben ingenieuze manieren om de aandacht van hun kinderen te krijgen.