Mingreliërs bezetten nu een deel van een regio die bij de oude Grieken en Romeinen bekend stond als Colchis of Lazica, en bij de West-Georgiërs als Egrisi. In de veertiende eeuw werd het een apart feodaat onder de prinselijke Dadiani-familie en stond het bekend als Odishi. Pas in de negentiende eeuw werd "Mingrelia" de populaire naam voor de regio. Mingrelia heeft altijd deel uitgemaakt van debredere Georgische culturele en politieke sfeer, voor een groot deel door de invloed van de Georgisch-orthodoxe kerk. Soms is het echter, net als West-Georgië, onder andere culturele invloeden komen te staan van de Georgiërs in het oosten (Kakhetiërs en Kartlianen) die werden gescheiden van de westelijke regio's (Georgische imier, "De Griekse, Romeinse en Byzantijnse rijken hadden veel meer invloed in West-Georgië. In de zeventiende eeuw werd Georgië in tweeën gedeeld door het Perzische en Ottomaanse rijk. West-Georgië, inclusief Mingrelië, werd onderdeel van de Ottomaanse sfeer en Oost-Georgië van de Perzische. De Georgische kerk werd ook in tweeën gedeeld en Mingrelië, dat in de zeventiende eeuwvestigde zijn eigen muntslag en douanebarrières en werd een van de concurrerende leenmannen van West-Georgië totdat het uiteindelijk in 1804 als autonoom gebied onder Russische bescherming werd geplaatst. De autonomie werd ingetrokken na een opstand in 1856-1857, door Mingreliaanse boeren die de regionale hoofdstad Zugdidi in beslag namen en de tsaristische controle over de regio bedreigden. In 1867 werd het koninkrijk formeel opgeheven doorOnder de Russische overheersing werd het ernstige probleem van malaria opgelost door moerasland droog te leggen. Tussen 1918 en 1921 maakte Mingrelië deel uit van een onafhankelijk Georgië; in 1921 werd het deel van de USSR.

In het verleden waren er weinig conflicten geweest tussen Mingreliërs en hun buren, behalve op dynastiek niveau. De assimilatie van Mingreliërs door de Georgiërs, die in de negentiende eeuw versnelde onder invloed van de modernisering, werd voltooid na de Sovjet-annexatie. Enkele halfslachtige pogingen van lokale bolsjewieken om autonomie te vestigen mislukten. Abchazische en Mingrelische betrekkingen inde gemengde zuidelijke regio's van Abchazië werden verzuurd door het Georgianiseringsbeleid van Lavrenti Beria (een inwoner van Mingrelië) in de jaren 1940 en 1950. In de jaren 1960 en 1970 ontstonden korte conflicten tussen lokale Georgiërs (voornamelijk Mingreliërs) en Abchaziërs. In juli 1989 was er een bloedig conflict in Abchazië tussen Mingreliërs en Abchaziërs over Abchazische eisen voor afscheiding; meer dan twintig Abchaziërs eisten afscheiding.De meerderheid van de Mingreliërs verwerpt suggesties voor een politiek autonoom Mingrelië en identificeert zich met de strijd voor onafhankelijkheid van Georgië.

Lees ook artikel over Mingrelians van Wikipedia