Subsistentie en commerciële activiteiten. De Oekraïense boereneconomie is voornamelijk afhankelijk van de landbouw, aangevuld met visserij, jacht, bijenteelt en het verzamelen van bessen, paddenstoelen en andere wilde voedingsmiddelen. Hoewel de meeste huishoudens koeien hielden voor de melk en ossen voor het gebruik als trekdieren en misschien ook schapen en varkens hielden, was het houden van dieren alleen in de westelijke en steppegebieden een belangrijke marktactiviteit. (Het isDe belangrijkste gewassen zijn tarwe, rogge, gierst, gerst, haver en, meer recentelijk, aardappelen, boekweit, maïs, bonen, linzen, erwten, maanzaad, rapen, hennep en vlas. Tot de tuingroenten behoren knoflook, uien, bieten, kolen, komkommers, meloenen, pompoenen, watermeloenen en radijs. Er wordt ook hop, tabak en druiven verbouwd, evenals fruit- en notenbomen.De normale eetgewoonten zijn vier maaltijden per dag: ontbijt, avondeten tussen de middag, een kleine middagmaaltijd om 16.00 uur en avondeten. Het dieet bestaat uit donker roggebrood, verschillende soorten pap, soepen, en vis en fruit als dit beschikbaar is. Vlees is vakantiegerecht; het gebruikelijke patroon is om een dier voor een feestdag te slachten, een deel van het vlees tijdens het feest te eten en de rest te bewaren door het te pekelen en te maken.Het vuur in de haard wordt als zeer belangrijk beschouwd. Als het eenmaal aangestoken is, mag het niet gedoofd worden. De sintels worden elke ochtend opgestookt voor het bakken van brood. Als dit klaar is, wordt het andere voedsel dat die dag gegeten wordt gekookt.

Industriële kunsten en handel. Er werden verschillende ambachten uitgeoefend, waaronder timmerwerk, koperslagerij, leerlooierij en tuigmakerij, pottenbakken, weven en borduren. Oekraïne is wijd en zijd bekend om zijn borduurwerk en wordt bijna net zo gewaardeerd om zijn weefwerk, pottenbakken en houtsnijwerk. Borduren is al lang een symbool van Oekraïne. Er zijn aanwijzingen dat de professionalisering op dit gebied al vroeg plaatsvond,Sommige vrouwen specialiseerden zich in borduren en verkochten hun werk aan hun dorpsgenoten of lieten hen ontwerpen namaken. De daadwerkelijke commercialisering begon aan het eind van de negentiende eeuw door het zelfbestuur van het district Poltava. Na de Eerste Wereldoorlog werd het borduren overgenomen door arbeiderscoöperaties. In 1934 openden volkskunstwerkplaatsen van de staat hun deuren. Momenteel zijn de belangrijkste productiecentraKaimianets-Podolskyi, Vinnytsia, Zhytomyr, Kiev, Chernihiv, Poltava, Kharkiv, Odessa, Dnipropetrovsk, Lwiw, Kosiv en Chernivitsi.

Aardewerk is kenmerkend voor Oekraïne sinds de prehistorie, zoals blijkt uit het aardewerk dat is gevonden bij opgravingen in Trypillië. Hedendaags volksaardewerk wordt gevonden in de gebieden met de beste klei: Polilia, Poltava, Polisië, Podlachië, Tsjernihiv, Kiev, Kharkiv, Boekovina en Transkarpatië. Glasschilderen, het maken van een afbeelding op de achterkant van een glasplaat, beleeft een opleving in Oekraïne.West-Oekraïne. Oekraïense met washars geverfde paaseieren, pysanky Deze zijn versierd met geometrische, florale en dierlijke motieven. De traditie van het versieren van eieren kende een neergang als gevolg van het atheïstische beleid van het Sovjetsysteem, maar wordt nu snel nieuw leven ingeblazen en put uit de Oekraïense diaspora voor informatie over ontwerp en techniek.

Arbeidsverdeling. De gebruikelijke Slavische verdeling van arbeid - binnen (vrouw)/buiten (man)- was minder kenmerkend voor Oekraïners dan voor naburige Slavische volken. In Kozakkenfamilies komt dit waarschijnlijk doordat het mannelijke gezinshoofd langere tijd afwezig was, waardoor zijn vrouw en kinderen de boerderij alleen moesten runnen. Vrouwen deden dus veel meer mee aan het verbouwen van veldgewassen dan mannen.elders, waarbij vooral de oogst als vrouwenwerk werd beschouwd. De collectivisatie was effectief in de Oekraïne: aanvankelijk bitter verzet werd met geweld beantwoord en verdween door de daaropvolgende hongersnood. De verdeling van arbeid op de collectieve boerderij volgt Russische patronen. Zowel hedendaagse anekdotes als statistieken geven aan dat er een nieuwe arbeidsverdeling is ontstaan: banen worden toegewezen op basis van geslacht, niet op basis vanop basis van de mate van zware fysieke arbeid, maar op basis van de mate van technische deskundigheid die nodig werd geacht, waarbij de technologisch geavanceerde banen naar de mannen gingen.