op het terras in de zonovergoten binnenplaats van de stelmakerij in oudeschans zit ik klaar voor een gesprek met de schilder/kunstenaar hans van elsäcker. koffie wordt gebracht, een asbak staat klaar. van elsäcker, bourgondiër, hedonist, kosmopoliet en slechts tweeënzeventig lentes jong oogt nog altijd vitaal en zelfs jongensachtig. zijn glanzende kraalogen verraden veel levensplezier.
hans zag in 1940 in den haag het levenslicht. naar zijn zeggen blonk hij als klein kind op school al uit in tekenen. schoolborden vol mocht hij van zijn leraren tekenen en zijn schilderwerken werden door de hele school tentoongesteld.
van jongs af aan bezocht hij in z’n eentje vele haagse musea en kocht hij van zijn zakgeld schildersdoeken en penselen. op zijn zestiende kocht hij zijn eerste kunstboek en begon de studie van vele schilderstromingen en de bijhorende technieken. zoals veel kinderen van die generatie werd hans door zijn ouders na de lagere school naar de ambachtschool gestuurd om het vak van banketbakker te leren, ondanks het aandringen van het hoofd der school om door te leren op de kunstacademie.
tijdens zijn militaire dienst die hij in nieuw guinea vervulde schilderde hij alles wat los en vast zat. dorpsgezichten, portretjes, alledaagse zaken.
hans ontwikkelde zijn schilderstijl naar semi-realistisch, waarbij de kunst vooral ook in het weglaten zit. terug in nederland produceerde hans vele doeken, vooral ’s nachts, wanneer de verleidingen van de grote stad tot rust waren gekomen.
aan de kunstacademie in den haag leerde hij portret- en modeltekenen, iets waar hij in zijn latere werk veel aan heeft gehad.
hans exposeerde o.a. in de gerenommeerde galerie anton gidding, de goudse schouwburg, het at&t danstheater, het cultureel indisch centrum in zoetermeer, galerie azul en last but not least de holland art fair. zijn doeken verkochten goed.
hans voelt zich nog altijd in de eerste plaats kunstenaar, maar heeft naast zijn grote productiviteit altijd een baan erbij gehouden. als horecaman en gastheer pur sang werkte hij wanneer anderen vrije tijd hadden. na het werk bleef er dan ’s nachts voldoende tijd over om zijn creativiteit de vrije ruimte te geven.
op de vraag wat hem drijft in het maken van zijn kunst geeft hij aan dat hij ervan geniet om de wereld elke keer weer een beetje mooier te maken; mensen laten genieten van jouw talent. geen moraalridder willen zijn, maar gewoon mooie dingen maken. tijdens zijn vele reizen door europa, noord-afrika en azië waaronder tibet, genoot hans van van de variëteit aan landschappen, de vergezichten, de dorpen, de individuele ontmoetingen met mensen. verwondering. de schoonheid zit in alles, vaak in het kleine, je moet het willen zien. de kunst is om het te vangen, zonder rem, maar met een onbevangenheid.
hans is een realist. hier in westerwolde heeft hij na een hectisch en arbeidzaam leven als kunstenaar en gastheer zijn plek helemaal gevonden. hier laat het goede leven zich uitstekend combineren met de ruimtelijkheid en de rust van het landschap en zijn mensen. een ideale combinatie als inspiratie om rustig verder te kunnen blijven schilderen.
een aantal werken van hans zijn te bewonderen in de stelmakerij in oudeschans, het dorp waar hij zelf ook woonachtig is. een bezoek brengen aan zijn atelier, waarvoor wel vooraf per mail een afspraak gemaakt moet worden, is mogelijk. het mailadres: arti-et-gaudia@home.nl
zie ook hans’ artikel op deze site: https://expeditiewesterwolde.com/2014/01/05/hans-van-elsacker/
expeditie westerwolde 