vakantietijd blijkt, als je het niet omarmt, dodelijk voor van alles en nog wat. focussen lukt nauwelijks en als je dan eindelijk een doel in het vizier hebt is de persoon aan wie je het wilt spiegelen pas eind augustus weer terug op kantoor……
zo ook mijn column voor deze maand. de eerste werd zonder knipperen door de shredder gehaald, is allemaal al gezegd zei ze:
aan; leo janson
van; marjan bey
re: column augustus
22-07-2014 15.23
ha,
is het niet een beetje veel van hetzelfde. dit verhaal hebben de kunstenaars en ondertekenaars al vaker gelezen.
misschien iets spannends over die nieuwe bestemming van het veendiep?! of de nog geheime locaties sbb of onze plannen in het algemeen met als laatste alinea nog een oproepje petitie?
hoihoi,
marjan
ik kom ook niet los van al dat politieke gedoe van de afgelopen weken, ze heeft gelijk.
deze tweede blijf ik maar wijzigen, wat een ellende. vind wel een passende foto: pappa, kind en hond doen dutje op het strand van schier.
er naar kijkend maakt het me plots emotioneel.
al weer een jaar geleden verongelukte beertje, burchthond te wedde.
als er op vrijdag een gezinsvervangend gezinnetje over de brug kwam voor een heerlijk weekendje in het kinderhotel ging hij van een afstandje zitten kijken. hij overzag, om daarna naast het jongetje te gaan zitten die het, zoals later bleek, het hardst nodig had. het kindje boog in ongeloof zijn hoofd richting ’n hond mooier dan lassie. hij drukte zijn lijf altijd een ietsje tegen je aan, het manneke begreep het meteen en sloeg zijn arm om hem heen. jongensgeluk vulde hem misschien wel voor het eerst zo diep, wat een geweldenaar, zo wijs. hij was altijd bij me.
de vakantiedagen tellend wacht ik het zomerreces geduldig af. deze keer was ‘hongerige wolf’ tussen ganzedijk en buitentjamme mijn focus. prima festival, het sfeertje waar je zo naar kunt verlangen. ondergedompeld in een mooie vrijheid ademt het kunst, de mensen zijn geïnteresseerd, er was prachtige muziek en de theaterverbeeldingen pasten naadloos in het festivaldecor. het decor, wat grotendeels als festivalact gebouwd werd ging de laatste avond, tijdens een vurig ritueel, in de fik en zal de honger van de wolf weer voor een jaar stillen.
volgend jaar een feSssstivalletje aan de oevers van de westerwoldse aa?!?
een fijne maand (wel de petitie nog even tekenen hè),
leo janson
expeditieleider, expeditie westerwolde