magna postma
donderdagmiddag, 30 oktober. de avond valt. ditmaal rijd ik door de mistige en omgeploegde zwarte landerijen van bellingwolde op weg naar kunstenares magna postma. zij ontvangt mij in haar behaaglijke en landelijk gelegen huis dat vele van haar werken huisvest. maar niet alleen daar. magna exposeert ook elders, in galerie huis ter heide in drenthe bijvoorbeeld. daar vormt zij samen met nog 12 kunstenaars de harde kern van de galerie. elke twee maanden ontvangen zij vier gastexposanten en wisselen de vaste kunstenaars hun werk.
magna deed haar intrek in westerwolde in 1998. opgeleid als analist, verbonden aan de erasmus universiteit in rotterdam, vertrok zij een aantal jaren naar spanje. na haar terugkeer op nederlandse bodem kwam zij door het werk van haar echtgenoot in westerwolde terecht.
al lange tijd had zij ambities om haar teken- en schildertalent te ontwikkelen, dus volgde zij in groningen gedurende zes jaar de klassieke academie voor de schilderkunst. hobby werd werk. en wat voor werk!
magna kiest haar woorden zorgvuldig en omschrijft haar werk het liefst als verstild. licht en rust zijn een belangrijk thema. een beeld scheppen waarin de tijd langzaam voorbij lijkt te gaan. in de zachte overgangen van licht naar donker ziet magna mogelijkheden om rust en het langzaam verschuiven van de tijden voorbij te laten gaan.
het liefst exposeert magna haar werk ook in een verstilde omgeving. sfeer scheppen met donker en licht, waarbij de tijd even stil lijkt te staan en de toeschouwer even kan wegdromen in zijn eigen gedachten, dat is het doel. “tot jezelf komen is soms confronterend, maar hoe mooi is het”, volgens magna, “als mensen ontroerd raken van je werk.”
haar dagindeling is disciplinair, hoewel de afleiding soms op de loer ligt. veel tijd besteedt zij aan literatuurstudie, het onderzoeken van technieken en zich verplaatsen in de klanten die een opdracht aan haar hebben gegund.
“eigenlijk ben ik er altijd mee bezig”, zegt magna. “het is belangrijk om goed te kijken naar andere schilders, maar wel je eigen weg te blijven volgen.”
schilders als jan mankus, willem van althuis en de italiaan morandi waren haar inspirators. “de toeschouwer raken met je werk, dat is heel mooi.” eigenlijk draait het bij haar om het maken van goed doordachte figuratieve composities waarbij de spanning wordt gecreëerd door licht en donker. en dat zie je terug in vele van haar werken. voor de een ’n ongemakkelijk gevoel, voor de ander een emotioneel thuiskomen.
verstilling in haar werken vindt magna ook terug in het westerwoldse landschap. bepaalde boomcomposities, contouren en kleuren. schilderen is een eenzaam vak. maar met al het ploeteren door studies en feedback krijgen van haar oud-medestudenten, geeft het kunstenaarschap haar energie.
ter afwisseling schildert magna, vaak in opdracht, ook huisdieren. “even een beetje luchtiger”. prachtige werken in krijt, maar eigenlijk ook allemaal verstild.
wederom een mooie ontmoeting met een gepassioneerd kunstenares die het bijzondere westerwolde om ons heen met haar gevoel en vaardigheid elke dag nog mooier probeert te maken.
kijk voor meer informatie op http://www.magnapostma.nl
expeditie westerwolde 