in een werkkamer vol gitaren en onder het toeziend oog van een originele buste van lenin heb ik deze maand een gesprek met alex vissering. deze Groninger singer/songwriter is, zoals hij zelf zegt, een prater, daar verdient hij zijn geld mee. en al is hij grieperig, hij heeft veel mooie verhalen te vertellen.
omdat ik hem ook wat over mezelf vertel komt het gesprek al snel op bluegrass muziek en alex is liefhebber van deze muziek en van americana. hij houdt van de stijlen die een ‘melting pot’ zijn van de muziek die de immigranten meenamen. ook ziet hij een overeenkomst tussen deze muzieksoorten en zijn eigen muziek; zingen met passie over de plek waar je vandaan komt.
alex is tot nu toe drie keer naar de verenigde staten geweest en heeft daar verschillende muziekreizen gemaakt door onder andere nashville, kentucky, clarksdale, new orleans en de blueridge mountains. hij heeft op deze reizen gepraat met muziekgrootheden zoals ricky skaggs, één van de bekendste mandolinisten uit de bluegrass muziek, en met de eigenaar van gretsch guitars, die hem meteen uitnodigde om langs te komen in zijn huis in montana.
over zijn reis door clarksdale vertelt alex een mooi verhaal over een gitarist die hij daar tegenkwam:
samen met zijn medereiziger had hij geluncht in het café van de filmster morgan freeman ‘ground zero’. toen ze buiten stonden op de parkeerplaats kwam er een oudere, donkere man naar hen toe die onmiddellijk vroeg ‘do you believe in god?’, waarop alex antwoordde ‘no’. de amerikaan vroeg daarop de vraag die de meeste amerikanen aan je stellen als je toerist bent: ‘where are you from?’. ze raakten verder aan de praat en de man stelde zich voor als josh ‘razorblade’ steward, bluesgitarist die optrad in het café ‘ground zero’. deze man vertelde hen zijn theorie over het dollarteken.
terwijl alex dit vertelt laat hij mij de daadwerkelijke tekening zien, hierop staat het dollarteken waarvan de s de vorm van een slang heeft gekregen. ‘razorblade’ legde uit dat waar de strepen van het dollarteken de letter s kruisen, het symbool staat voor kruispunten (crossroads) in je leven. als je met de s meegaat, de kronkelige weg, kom je in drank en drugs terecht, zoals hem ook was overkomen. ga je met de rechte lijnen mee omhoog, dan vind je god. hij was nu bij het laatste kruispunt gekomen, was inmiddels in de zestig, en had de beslissing genomen om de weg omhoog te gaan.
bij het afscheid kreeg hij nog een zelf gebrande cd mee van deze muzikant die bij het beluisteren ervan in de auto geweldige muziek bleek te bevatten.
alex werkt op het ogenblik met verschillende bands en aan verschillende projecten, één daarvan is ‘de troebadoers’. dit is een trio dat bestaat uit edwin jongedijk, jan henk de groot en alex. wat deze mannen brengen is goed samen te vatten als gronings, americana en gitaren.
het podium heeft bij deze optredens een country-achtige sfeer met een soort kampvuur en krukken van een oude beuk met een gesneden beeltenis van een american eagle, een uil en een fles jack daniels.
de andere band waar hij in speelt is ‘hollywood horseshit’, broer en zoon en nog twee andere bandleden begeleiden hem daarin. ze maken handmade music voor liefhebbers van muziek uit de jaren 60, 70 en 80 maar ook de groninger liedjes van alex worden gespeeld.
verder schrijft hij nog muziek voor verschillende projecten zoals een samenwerking met de brassband ‘keuper en gold’. hij schrijft melodieën voor de tekstschrijver jan neuteboom. ook maakt hij teksten voor wia buze. voor haar heeft hij bijvoorbeeld het nummer ‘make you feel my love’ van bob dylan bewerkt in het gronings. de titel daarvan is ‘ik mag die aibels geern’.
op zaterdag 31 januari speelt alex solo in ons nnoaberhoes in veelerveen. het begint ’s avonds om 8 uur en de entree is € 7,50.
hier een voorbeeld van de muziek van alex vissering, het nummer ‘westerwolde’: http://youtu.be/NcR7GOOzqjo
expeditie westerwolde 