bedenkingen
een advocatenkantoor heeft op verzoek van provinciale staten onderzocht of de provincie de gemeente vlagtwedde een ontheffing voor een megastal mag weigeren. schijnt te mogen, hoewel daarmee nog niet is gezegd dat vlagtwedde kan fluiten naar de verlangde ontheffing.
voor een tweede stal heeft Vlagtwedde een ‘verzoek tot geen bedenkingen’ gedaan bij de provincie. een bedenkelijk verzoek, als je het mij vraagt. de kwestie – het toestaan van megastallen – is een groot fronsend voorhoofd en juist omgeven met bedenkingen. het keurmerk cittaslow hand in hand met dieren die nooit daglicht kunnen zien en daardoor geen buitenlucht zullen ademen is een onmogelijke combinatie.
het verbaast me hoeveel mensen menen dat wie ze zijn in steen gebeiteld zou staan, ik heb nooit kunnen begrijpen waarom mensen antwoorden ‘niks’ als je hen vraagt waar ze spijt van hebben. als ik terugkijk zijn er nogal wat dingen die ik beter anders had kunnen doen, geen huilend berouw maar wel een beweging van inzichten die constant veranderen.
toen mijn vader stierf was er veel reden tot verdriet, de aftakeling, de vernedering van de zo goed bedoelde zorg om hem heen, het zien verdwijnen van mijn allerbeste vriend, de verwarring die daarbij hoort… maar het ergste vond ik nog dat ik de dag erna weer gewoon opstond, de krant las, met de hond het bos in ging, mail checkte en een bordje yoghurt met muesli maakte….
een wethouder in vlagtwedde mag verder met de megastallen. een cda’er, dus van de club die de boeren van huis uit goed gezind is, ook wanneer deze een economische groei willen die botst met dierenwelzijn. juist hij ging met ons de dialoog aan om een voormalige melkfabriek aan de ruiten aa om te toveren tot een paradijsje. met een supergoed gevoel verlieten we het gemeentehuis. cittaslow, het is zo stil maar het kan nog steeds.
fijne maand,
leo janson, expeditieleider
expeditie westerwolde 