geen koffie dit keer, maar een goed glas wijn. de werkdag is voor john vleugel ten einde, vandaar. en dus spreek ik bij het scheiden van de markt vandaag met levensgenieter, ondernemer en vastgoedadviseur john vleugel (breda 1963). de avond valt. de twee bordercollies des huizes hebben er een lange dag van rennen en snuffelen opzitten en liggen op het afghaanse tapijt voor de open haard te slapen.
het interieur van de woonkamers in zijn huis aan de hoofdweg in bellingwolde verraden john’s bouwkundige achtergrond en voorliefde voor de meubelontwerpers van bauhaus. ze vallen bijna niet op tussen alle engelse banken en antieke stoelen, kleinmeubelen, schilderijen en snuisterijen: de stoelen van le corbusier, mies von der rohe en charles eames. tijdloze ontwerpen uit de twintiger en dertiger jaren waarop je nooit raakt uitgekeken. john zijn belangstelling voor architectuur, bouwen en scheppend bezig zijn werd van jongs af aan al aangewakkerd door zijn vader, die alles wat zijn ogen zagen, met zijn handen kon maken.
na het vwo studeerde john bouwkunde aan de hts in tilburg, alwaar zijn architectonische honger ruimschoots werd gestild en de basis werd gelegd voor een leven vol met bouwen en gebouwen. of zoals hij het zelf omschrijft, hij is nog altijd heimelijk verliefd op vastgoed.
na zijn studie volgde john in zijn militaire diensttijd de school voor reserve-officieren der cavalerie in amersfoort en werd ingekwartierd als officier en pelotonscommandant in duitsland bij de huzaren van sytzama. een selecte groep militairen. een heel goede en vormende tijd was het, waaruit een aantal vriendschappen voor het leven ontstonden.
john begon zijn carrière als bouwfysica adviseur bij deerns raadgevende ingenieurs in rijswijk en volgde de hogeschool voor de akoestiek in antwerpen. al snel volgde een overstap naar een van de top drie bouwmanagementbureaus van nederland, de brink groep. aanvankelijk als jongste bediende en later als business unit manager en senior consultant. hij begeleidde de upgrade van sportpaleis ahoy, bouwde alle sorteercentra voor post nl, het hoofdkantoor voor zwitserleven in amstelveen, diverse holland casino’s en adviseerde onder meer gemeenten, politieregio’s en de raad voor de rechtspraak in heel nederland in diverse huisvestingsvraagstukken.
na een aantal uitstapjes gemaakt te hebben naar andere bouwmanagementbureaus waaronder de vastgoeddivisie van tpg vastgoed (het toentertijd gefuseerde australische tnt met de nederlandse ptt postgroep) en laanbroek schoeman adviseurs in rotterdam, werkt john al meer dan twintig jaar bij brink, waarvan het hoofdkantoor tegenwoordig in rotterdam is gehuisvest.
oprichter en winschoter architect deddo brink begon zijn aanvankelijke automatiseringsbedrijf en later bouwmanagement bureau brink groep in de zeventiger jaren in de randstad. vandaag de dag huisvest brink groep niet alleen in Rotterdam en Eindhoven maar is het succesvolle bedrijf ook terug in het gebied waar ooit de basis werd gelegd, namelijk in groningen.
brink groep groningen begeleidt zeer grote en middelgrote bouwprojecten, ondersteunt noordelijke woningbouwcorporaties en fusiegemeenten met hun expertise op het gebied van vastgoedportefeuilles en verleent haar managementdiensten en kostenexpertise aan spelers in het aardbevingsgebied.
in 2000 kocht john een huis voor de weekeinden in vriescheloo, vlakbij zijn schoonouders in bellingwolde. nu kon er eindelijk na werkweken snoeihard werken hier in alle rust worden getuinierd, de krant worden gespeld en lekker worden gekookt voor vrienden. tuinieren is john’s lust en leven. zowel rondom zijn huis in vriescheloo, later oudeschans en nu in bellingwolde. heuse cottageborders worden met militaire precisie bedwongen en onderhouden. geen bordercollie mag de perken betreden, hoewel deze zich daar niet altijd aan houden.
sinds 2014 woont john permanent in de regio en houdt hij zich thans bezig met het uitbouwen van de brink groep in het noorden van het land.
john houdt van westerwolde. al meer dan 17 jaar. een landschap dat nooit verveelt. het mooiste moment in het weekeinde vindt hij om, wanneer de avond valt, vanuit bellingwolde via sellingen langs ter borg met lage kruissnelheid in zijn oldtimer naar ter apel te toeren. slingerend door westerwolde, langs akkers en bossen, coulissen en oude essen. om vervolgens in het boschhuis bij de open haard een glas wijn te drinken en een hapje te eten. “gelukkiger kun je mij niet maken”.
expeditie westerwolde 