express no45: wilbert interviewt: fabie van houwelingen

duizendpoot en rasoptimiste fabie van houwelingen

ze is net zo gastvrij als westerwolde zelf. fabie van houwelingen (sassenheim, 1965) serveert koffie en taart aan de rand van het zwembad in haar enorme tuin in vriescheloo. samen met haar echtgenoot john streken ze hier zestien jaar geleden met de kinderen neer. de randstad ontvlucht. wie harley davidsons, landrovers, amerikanen en boten verzamelt past niet meer in een tussenwoning in de randstad.

fabie groeide op als enig kind in het gezin in een ouderwets buurtschapje in sassenheim, twee deuren verder bij haar grootmoeder vandaan. een waterput en een plee nog in de tuin. de deuren in het buurtje stonden altijd voor haar open. buurvrouwen voedden mee op, wijdden haar in met hun verhalen en lieten haar helpen met het schillen van de aardappelen. een tijd waar ze, op enkele uitzonderingen na, met veel genoegen op terug kijkt. hier, in westerwolde, hervond ze dat gevoel van weleer. terug in de tijd. een mooie manier van leven. het “doe maar gewoon” en omzien naar elkaar. de kleine economie waarin ook nog geruild kan worden. geen wedloop hier van mensen die elkaar naar de kroon steken met een nog grotere auto.

fabie is een flexibel en optimistisch mens. deugden en ook haar redding. het is haar niet snel te dol. toen ze hier met haar gezin neerstreek bleef ze aanvankelijk thuis voor haar twee opgroeiende zonen. al snel vond ze haar werk binnen de regionale thuiszorg. veelal werd ze ingedeeld voor de zorg aan mensen met psychische problemen en waar het huishouden anders dan doorsnee was. ze was geknipt voor de zorg aan mensen, waar anderen soms al waren afgehaakt. ze kwam in een huisje te werken zonder stromend water en gas. bij een karakteristieke man, getekend door het leven en die iedere buitenstaander met argusogen bekeek. kort voor de kop en gesloten. een aantal malen per week kwam ze bij hem over de vloer. ze bakte pannenkoeken voor hem op een houtkachel en wist om te gaan met zijn moeilijke karakter. luisteren en niet meteen oordelen. hoe is deze man zo geworden, wat heeft hij meegemaakt? mooie en intieme gesprekken hebben ze gehad. ze deed haar werk tot aan zijn dood.

naast haar werk exploiteerde Fabie nog jarenlang een hondenschool. nu niet meer. wel houdt ze schapen, kippen en ganzen en lopen haar twee bordercollies vrolijk mee op het erf. een aantal jaren geleden werd ze opeens heel erg moe. het lopen werd lastig. haar arm deed niet goed mee. twee jaren lang kon geen goede diagnose worden gesteld. het bleek uiteindelijk parkinson. ze heeft er veel over gelezen en is met lotgenoten aan de slag gegaan: oefenen in fontana. dit voelde niet goed. elke week bewust op vrijdag parkinsonpatiënt zijn. ze wilde gewoon fabie zijn, de beperkingen kwam ze toch wel tegen. maar niet bij de pakken neer zitten. vrolijk doorgaan.

toen fabie gevraagd werd mee te denken om een dag te organiseren voor vriescheloo kon ze geen nee zeggen. de raderen gingen draaien. loosters zijn ganzenkukens. dat moest het thema worden. samen met een groepje enthousiastelingen gingen ze aan de slag.
de gemeente wilde een cittaslow inwonersdag organiseren en vond het looster initiatief heel erg cittaslow. ze hebben de handen ineen geslagen. de gemeente ondersteunt deze dag van harte.
op 9 september a.s. is in vriescheloo een heuse cittaslowdag.

ze complimenteert de gemeente bellingwedde nu. om haar toegankelijkheid naar de burger vandaag de dag. er is een open en medewerkende houding naar de inwoners. echt cittaslow.
of de ganzenfanfare doorgaat, is nog even spannend. daar heeft de partij voor de dieren bezwaar tegen gemaakt. maar wat blijft is een geweldige en omvangrijke markt die, samen met andere evenementen op deze dag, uitstekend toont waar cittaslow voor staat.
naast vriescheloo is er een wandeling in sellingen met allerlei slow food onderweg. georganiseerd door rineke dijkinga, de kloosterboerderij en het hof van sellingen. de dag valt samen met open monumentendag.

de markt in vriescheloo telt 43 kramen(!) en heeft geen enkel raakvlak met een braderie. beter om! er is een levend ganzenbord, er wordt gemusiceerd door de stroatklinkers, erwin de vries en shantykoor störmwind. op de fair kan het publiek zich te buiten gaan aan brocante, homemade taarten en stoofpotjes en zijn er aardbeien van boer geert. er zijn workshops “van akker tot bakker”, broodjes bakken dus. en “ezels en de middeleeuwen”. er is de historische vereniging met een expositie over westerwolde. het nieuwe ganzenpad wordt geopend in het bos. dat start bij de molen, door het bos richting basisschool de driesprong waar het eindigt in het nieuwe bostheater aldaar. ook presenteren allerlei bedrijven zich op deze dag die geregistreerd staan als supporter van cittaslow.

fabie is er tevreden over. via deze weg is iedereen van harte uitgenodigd!

Verstuurd vanaf mijn iPad

%d bloggers liken dit: