het is nog vroeg op deze zonovergoten zomerochtend. dauw op het gras. de stenen van het imposante gebouw warmen al op. een vlieg zit in de zon op het glas-in-loodraam. binnen klinkt gregoriaanse gezang. monovoce. de schepping wordt bezongen. de graduale romanum in de hand. devotie in de opmaat naar pinksteren.
zomaar een associatie die in mij opkomt bij zwaantjes wonderschone weergave van een detail van het klooster van ter apel. getekend met de pen. ragfijn. loepzuiver. opgebouwd uit duizenden punten en minuscule streepjes. prachtige diepte. monnikenwerk.
ik wandel door het atelier van kunstenares zwaantje weishaupt (emmer-compascuum 1956) dat op een steenworp van het klooster en hotel het boschhuis gevestigd is. de zuidelijkste kunstenaarswerkplaats van westerwolde.
schitterende werken wisselen elkaar af. landschappelijke doorkijkjes, lommerrijke boslanen, een engels landschap met een kerkje in tudorstijl, details van een franse fermette, de karakteristiek toegangspoort van bourtange. zomaar een greep uit zwaantjes werk van wonderlijke precisie. de verzamelaar wordt hier hebberig.
samen met haar toeverlaat hans drinken we gedrieën koffie. zwaantje voelt zich verbonden met de noordelijke realisten. vanzelf. omdat er in haar directe nabijheid geen andere ateliers zijn gevestigd waardoor zij zich een beetje op een eiland waant, trekt zij er voor inspiratie en ontmoeting met andere kunstenaars op gezette tijden op uit om andere kunstenaars te ontmoeten. een maal in de twee weken komt zij met een kunstenaarsgezelschap samen bij geert schreuder thuis om model te tekenen. inspirerende bijeenkomsten. ook is zij lid van de kunstkring galerie boven. op dit moment exposeert zij tot 23 juli tijdens de expositie “stapel op vee” met een aantal werken in galerie mohlmann in appingedam.
de wereld met haar werk een beetje mooier maken is soms wel een worsteling voor zwaantje. haar lat ligt hoog. haar werk is geen kunstje. telkens ervoor gaan om dat ultieme werk af te leveren. ze volgde geen kunstacademie, maar vond haar werk zelf uit. gelukkig maar voor wie de kunst omarmt.
als kind uit een arbeidersgezin volgde ze het atheneum in emmen. een van haar klasgenootjes bij wie ze thuis kwam, kwam uit een intellectueel gezin. bij hen werd ze ingewijd in de beginselen van de literatuur, de muziek, kunst. Het voelde als een warm bad. thuis was hier geen voeding voor. haar plan om na het atheneum naar de kunstacademie te gaan, werd door haar ouders dan ook afgekeurd. ook meisjes moeten de kost kunnen verdienen.
van kinds af aan bleef zwaantje met kunst experimenteren. nog niet heel serieus, maar wel met vlagen en periodes. ze werd actief in het sociaal cultureel werk. vooraanstaand cultureel werker in die tijd hans zabel, vond dat zwaantje meer in haar mars had en wijdde haar in in de culturele wereld van het theater, ballet, concerten. Een compleet nieuwe wereld ging voor haar open.
de kunst als rode draad. de ontwikkeling van het menselijk scheppend vermogen. een holistische kijk op het leven. een antroposofische benadering der dingen. waarden die zwaantje en haar hans ook aan hun drie kinderen hebben doorgegeven.
ook haar werk evolueert door. op dit moment verruilt zij de kroontjespen en de inkt af en toe voor kwast en verf. daar moet nog veel moois uit voortvloeien. dat kan haast niet anders.
wilt u zwaantjes werk bekijken? dat kan. atelier de roggelelie, poortweg 4 ter apel http://www.roggelelie.nl
expeditie westerwolde 