wilbert interviewt ondernemer en natuurmens jan loots
“als ik iets doe, doe ik het goed”. ik loop op deze prachtige donderdagavond samen met jan loots door zijn levenswerk rondom zijn huis in oud veele. een zwoele avond in maart. de eerste blaadjes en bloesems ontluiken al. jan leidt mij rond door zijn zelf gecreëerde paradijs. acers, ilex of malus domestica. jan kent zijn tuin. vogel -en vleermuiskasten wisselen elkaar in indrukwekkende hoeveelheden af. aan elke boom en struik hangt al een naambordje. de tuin krijgt dit jaar de officiële status van arboretum.
de zon is bijna onder. we nemen plaats in de enorme woonkamer met het zicht op rode lucht boven de veeler esch jan’s eigen westerwolder kiekkaaste. de dag is bijna voorbij.
als oprichter en eigenaar van zijn maritieme zeebodem onderzoeksbedrijf geoplus bedrijft jan topsport. een geweldig en gezond bedrijf dat wereldwijd op zee en in wereldhavens opereert.” ondernemers lopen altijd risico. dat betekent dat je bij de les moet blijven”. ondanks dat jan drieënzestig jaar is en het iets rustiger aan doet, staat hij nog altijd als de tweede man op de bellijst binnen zijn bedrijf. iets meer besturen op afstand, maar nog altijd aan kop. daarvoor moet je fit blijven. jan sport zeker vier keer per week. we drinken water en melk. jan attendeert mij op een langslopende muis. dan op een vleermuis die langs het raam scheert. zijn ogen fonkelen. zijn gezicht straalt. jan en de natuur.
natuur is een rode draad in Loots’ leven. al vroeg in zijn carrière sloot Jan zich aan bij verschillende clubs die zich beijveren voor het behoud en de ontwikkeling van natuur en landschap. zo was hij mede oprichter van de heemtuin in muntendam, zijn geboorteplaats. mede oprichter van de natuur- en milieuvereniging menterwolde. en van de stichting boermarke essen en aa’s. vandaag de dag zit jan onder andere als bestuurder in het gebiedsfonds, LEADER en het beschermd dorpsgezicht smeerling-metbroek. besturen doet jan graag. zelf aan de knoppen zitten. gaan voor het doel. echter, altijd als stille verbinder. in het leven draait alles om netwerken. jan is de spin in het web.
het is donker buiten. jan schenkt een mooi glas witte wijn. we spreken over zijn wens en initiatief om het gebied rondom ter wupping weer aan elkaar te vlechten. om de laatste terreinen van de provincie weer bij staatsbosbeheer onder te brengen. de wens om het ooit verkavelde gebied, waaraan hij zelf ooit als landmeter heeft meegewerkt, weer terug te brengen in een historisch mozaïeklandschap naar voorbeeld van kadastertekeningen uit 1830. om vervolgens de natuurwaarden op te krikken en het terrein daarna duurzaam te verbeteren. de plannen worden inmiddels omarmd door meerdere organisaties. Een lange adem is nodig. En geduld. maar dat is een karaktertrek die hij zich als landmeter al lang geleden heeft eigengemaakt. door de intensivering van de landbouw is het een en ander uit balans geraakt. er moet weer ruimte komen voor plant en dier.
jan houdt van het leven. het is nog lang niet af. ook als ondernemer is hij nog niet klaar. de cirkel is nog niet rond. innemend en bescheiden spreekt hij over zijn werk en zijn inzet voor het gebied. het maatschappelijk verantwoord ondernemen. de zorg voor de natuur. iets terugdoen voor de aarde. zelfs de zeeschepen die hij laat bouwen voor de werkzaamheden waarvoor zij bedoeld zijn, zijn zeer energiezuinig en superstil. zelfs de sonorapparatuur aan boord verstoort de zeezoogdieren in het gebied niet. dat was een voorwaarde.
recent reisde jan nog af naar oman. een fantastisch natuurgebied om trekvogels te spotten. om er ook als bourgondiër even neer te strijken in een mooi hotel. zonder wijn daar, dat dan weer wel. we kunnen nog uren doorpraten. er is veel te leren van jan. we nemen lachend afscheid in de duisternis. hij schijnt mij even bij om van de oprit af te geraken. jan loots, de rasoptimist, gaat ooit, zoals hij het zelf zegt, zingend zijn graf in. maar voorlopig nog even niet.