een imker, ’n brahmanenzoon en een import westerwolmer
in de omgeving waar ik op zoek was naar mijn consistentie hoorde ik in zingend schweiz de een tegen de ander zeggen “morgen ga ik op bezoek bij mezelf, ik hoop dat ik thuis ben”. deze bleef kleven en werd een overdenking.
ik zie vanuit mijn vakantiehuisje uit over de arabische zee, een krab verstopt zich voor de ander.
zef – van jozef -, onze imker uit terwupping verkocht ooit aan staatsbosbeheer zo’n huisje, maar dan aan de oever van de oude loo. siddharta, een brahmanenzoon op zoek naar de essentie van het leven, zou er niet misstaan. het geesteskind (1922) van herman hesse had best in deze westerwoldse liefelijkheid reizigers kunnen overzetten en de taal van stromend water kunnen lezen.
gearmde indiërs slenteren door het zand aan me voorbij. ik mijmer verder terug, mijn gedachten gaan naar mijn kindertijd. met ron deed ik het ook, gearmd lopen, verstrengeld door vriendschap liepen we ook nog achterstevoren, kilometers.
het hoofd weer leeg en het lijf op orde is voor mij het distillaat waar de vakantie voor bedacht is. ik tel de laatste dagen en verlang naar eindeloos wandelen door westerwolds schoon op zoek naar nieuwe uitdagingen, ik hoop m’n hond ook.
fijne maand,
leo janson, expeditieleider
expeditie westerwolde 