de jaren die nico palar (1948) als jongeling doorbracht op het canisius college in nijmegen waren vormend voor zijn hele verdere leven. de zware beproevingen die zijn indische vader en hollandse moeder in japanse krijgsgevangenschap hadden moeten doorstaan drukten een zware stempel op het gezin palar. op een maandag hoorde de veertienjarige nico dat hij op donderdag voor de komende jaren zou worden ingekwartierd in het circa twaalfhonderd leerlingen tellende jezuïeten-internaat als één van de 350 internen. het werd een fantastische periode in zijn leven waarbij alle uithoeken van het intellect enorm werden uitgedaagd. de equipe van paters en enkele lekendocenten wijdden hun pupillen met passie in, in de wereld van de literatuur, filosofie, natuurkunde, astronomie en andere schoolvakken. de school beschikte zelfs over een eigen sterrenwacht waarmee de verwondering bij de leerlingen kon worden aangewakkerd. sterrenkunde en natuurkunde werden een grote hobby van nico, evenals de emblemata (beeldtaal) waarin hij door een van de paters werd ingeleid.
geïnspireerd door een latere leermeester, de wetenschapsfilosoof professor van melssen, leerde nico de wereld met de natuurkunde te beschrijven.
dat deed hij in de vele jaren die volgden in het onderwijs. talloze kinderen en leerlingen gaf hij zijn passie voor de exacte wetenschap en de filosofie door.
tot zijn 55e levensjaar.
nico besloot dat het genoeg was en dat hij de andere helft van zijn leven anders zou willen gaan invullen. samen met zijn vrouw verhuisde hij naar het buitengebied van vriescheloo om er in rust te gaan leven en zich te gaan bezighouden met een andere ontluikende passie, de glaskunst.
wie echter door het wonderlijke atelier van nico rondloopt, ontwaart geen verzameling van reguliere glas-in-lood en gebrandschilderde ramen. elk raam vertelt meerdere verhalen, liefst twee of drie, verdient grondig onderzoek en verlangt uiteindelijk een uitleg van de meester. alle technische kennis van het loodzetten, brandschilderen, natuurkunde, filosofie en de emblemata komen bij elkaar in prachtige objecten. ramen vol kleur, teksten, geometrische patronen en symbolen prikkelen de nieuwsgierigheid en stellen de geest op de proef.
nu, inde herfst van zijn leven, doet nico het wat rustiger aan. echter tegenover mij zit nog altijd een gepassioneerd man die in de korte tijd dat wij samenzijn meerdere vonken heeft weten over te brengen. en bij mij heeft bevestigd dat goede en toegewijde leraren eigenlijk nooit met pensioen mogen gaan…:-)
https://expeditiewesterwolde.com/2014/06/23/nico-palar/
>wie het atelier van nico palar wil bezoeken kan een afspraak maken en kan kijken op http://www.ocinico.nl
expeditie westerwolde 