het is eind april maar het voelt buiten aan, en ziet er af en toe uit, als december. als tegenwicht zoek ik dus deze maand de warme klanken van de bas op en heb een gesprek met jazzcontrabassist tom brans. deze in Vriescheloo woonachtige muzikant treedt regelmatig op tijdens de jamsessies op vrijdagavond en af en toe op zondagmiddag in de harbour jazzclub in winschoten.
tom maakt bijna zijn hele leven al muziek en speelt vanaf zijn dertiende levensjaar gitaar. hij wilde graag piano leren spelen maar zijn ouders moesten kiezen tussen een piano of een televisie en kozen voor het laatste. er bleef gelukkig nog genoeg geld over om een gitaar te kopen. in een gezin met acht kinderen was tom de enige die een muziekinstrument bespeelde, al begeleidde hij wel eens zijn zussen op gitaar als die zongen. hij kreeg geen les en heeft zichzelf dus de muziek aangeleerd.
rond zijn veertigste kocht tom een basgitaar en enkele jaren later kwam daar een contrabas bij want die klank paste veel beter bij de jazzmuziek die hij graag wilde spelen. hierin nam hij wel les en wel van een roemeense leraar, die hem ook het strijken aanleerde. tom speelde toen een periode in een balkanorkestje. na deze formatie heeft hij in diverse jazzorkesten gespeeld en daar ook de meeste muzikale ervaring opgedaan.
toen hij ophield met werken, twaalf jaar geleden, kwamen tom en zijn vrouw, na wat zoekwerk naar hun ideale woonplaats, terecht in vriescheloo. volkomen verknocht aan deze regio ging hij ook hier op zoek naar medemuzikanten met wie hij zijn passie kon delen. hij vond heel dichtbij een drummer, henk klopstra, en nog wat andere muzikanten met wie hij samen een combo vormde dat de o.f. band heet. de afkorting staat voor oost friesland omdat er ook duitse musici in de band meespeelden, waar er nu nog één van over is, werner rausch.
de instrumenten die worden bespeeld zijn drums, gitaar, vibrafoon, saxofoon, toetsen en natuurlijk de contrabas. deze band heeft ook in het verleden een optreden gegeven in de harbour jazzclub en werden daar goed ontvangen, ze hopen er dan ook op dit te mogen herhalen.
tom vindt het wel jammer dat hij in zijn jeugd geen les heeft gehad in het bespelen van een instrument, dan had hij waarschijnlijk meer kunnen doen met zijn talent en hij vindt het een gemis dat hij geen noten kan lezen. op mijn vraag of hij ooit wat heeft gecomponeerd, vertelt hij mij dan ook dat dat er nooit van is gekomen omdat hij de vaardigheid mist om de muziek te noteren. hij heeft wel op latere leeftijd gitaarlessen gevolgd en heeft daar zeker veel van opgestoken. tom vond het wel lastig om de lessen goed op te volgen omdat hij al veel ervaring had met gitaarspelen. hij ging toch weer snel intuïtief spelen. het commentaar van zijn vrouw op de achtergrond was dan: ‘volgens mij staat dat er niet’.
tegenwoordig leert hij heel veel van youtube, een medium dat hem erg inspireert, er is zoveel nieuwe muziek om te ontdekken en te onderzoeken. tom is een muzikant die het liefst anderen begeleidt en die ervan geniet om muzikaal een goede basis neer te leggen voor de band. het geeft hem een heerlijk gevoel om met de bas de groep muzikaal te dragen. hij hoeft niet op de voorgrond, af en toe een solo spelen is voor hem genoeg. zingen heeft voor hem nooit prettig gevoeld dus daar heeft hij zich niet aan gewaagd. als hij luistert naar muziek, is hij melodisch ingesteld, hij hoort dus altijd eerst de melodie en let daarna pas op de tekst.
aan het eind van ons gesprek laat hij mij nog even zijn roemeense bas zien en ik mag er zelfs even op spelen. we jammen samen nog even een liedjes uit mijn repertoire, columbus stockade blues, en ik verheug me erop tom binnenkort eens te horen spelen in de HJCW.
een mooie compilatie van de muziek van de o.f. band is te beluisteren via deze link:
https://www.youtube.com/watch?v=C0p4OTDo_MM&feature=youtu.be